Aylık Arşiv: Temmuz 2024

Parthenope      NAPOLİ’YE  YENİ  AŞK  MEKTUBU  Cannes’a 7. katılışında Sorrentino “PARTHENOPE”  ile ilk kez düş kırıklığı yaşatıyor. Sorrentino, Napoli’nin güzelliğnin estetiğini  yansıtmadaki başarısıyla “biçim”i iyi kullanırken “öz”ü unuttuğu için eleştirildi. Filmin izlenmesi yorucu, hatta sıkıcı olan ilk 1.5 saatinden sonraki 45 dakikasında yönetmenin mizansendeki dehasına tanıklık ediyoruz. Güzelliğiyle perdeyi aydınlatan başroldeki Celeste Dalla Porta çok başarılı. Günümüz İtalyan sinemasının en yetenekli ismi Paolo Sorrentino Cannes Festivali’nin gözde yönetmenleri arasında; zira kariyerinin 10 filminden 7’si Cannes’da gösterildi. Film, kahramanı Parthenope’nin (Celeste Dalla Porta) 1950’deki doğumundan günümüze, Napoli’yi arka planına alarak, çevresindeki kalabalık erkek ve kadınlardan oluşan karakterler eşliğinde hayatını anlatıyor. Film, özgürlüğüne, Napoli’ye ve aşka aşık bir kadının destansı portresini çiziyor. Tarifsiz ya da yarını olmayan, acıya mahkum eden, ama yeniden başlamanızı sağlayan gerçek bir aşk. Umutsuz bir ufka rağmen film kaygısız gençliğin mükemmel bir Capri yazını anlatmayı amaçlıyor. ANLAMSIZ  VE  İMKANSIZ  AŞKLAR Parthenope’nin eklektik bir grup karakterin hayatına girip çıkmasıyla birlikte gidişatını çizdiği filmde Paolo Sorrentino, Napoli’nin kendisine ve onun herkesi etkileme, hatta yok etme yeteneğine de yoğun bir şekilde odaklanıyor. Yönetmen bir önceki filmi “Tanrının Eli / E Stata la Mano di Dio”da bir film yapımcısı olan Fabieto’nun, 1980’lerin çalkantılı Napoli’sinde yaşadığı aile trajedisi sonrası, futbol sevgisinin peşine düşmesini ve umut verici gelişmesini anlatmıştı. Yönetmen doğduğu şehire aşk mektuplarını “Parthenope”de de sürdürüyor. Napoli’nin futbolda şampiyon olduğ senede, ateşli taraftarlarının bayraklarıyla yaptıkları kutlamaları final sahnesine taşıyarak, aşık olduğu kulübüne de saygı duruşunda bulunuyor. Nice-Matin eleştirmeni “Parthenope”yi “Napoli Turizm Ofisi’nin uzun tutulmuş bir reklam filmi”ne benzetti. Gazete Sorrentino’nun klişe kartpostallar, pastoral görüntüler eşliğinde şehri ve çevresinin kusursuz güzelliğinin estetiğini yansıtmadaki başarısını kabul ediyor. Ancak biçimi kullanırken özü unuttuğu için yönetmeni eleştiriyor. Bir Sorrentino hayranı olarak, filmin ilk yarısında sıkılıp salondan çıkanları izlerken içim acıdı. Aşık olduğu şehrin reklamını bir turizm ofisi gibi yapmayı sürüren İtalyan yönetmen, 136 dakikalık filmin 1.5 saatinde yorucu, hatta sıkıcı olurken, filmin son 45 dakikasında kazandırdığı tempoyla hayranlık uyandırıyor. İzleyici yönetmenin mizansendeki dehasına tanıklık etmekle teselli buluyor. Ben kendi hesabıma erken çıkanların filmin son üçte birlik kısmını izlemekten mahrum kaldıklarına üzüldüm. Paolo Sorrentino senaryosunda, “Tarının Eli”nden önce, “Polvere Di Napoli” ve “Napoli 24”de olduğu gibi doğduğu şehre olan sevgisini “Parthenope”de tekrarlamayı sürdürüyor. Sevilmiş, hayal kırıklığına uğramış Parthenope’nin etrafındaki Napolilileri, melankolik sürüklenişlerinde, trajik ironilerinde ve cesaretlerinin kırıldığı anlarda takip ediyoruz. Hayatın çokuzun, unutulmaz ve sıradan olabileceğini söyleyen filmin arka planında bizi büyüleyen,gülen ve incitebilen o tanımlanamaz şehir, Napoli. Film, özgürlüğüne düşkün bir kadının epik yükseliş ve aşk öyküsünü anlatıyor. Gerçek aşklar, ama acı veren aşklar yaşayan Capri’nin sorumsuz, tasasız gençleri… Film, Napolinin zengin bir ailesinin güzel, güçlü kızı, başarılı antopolog Parthenope’nin hayatının 60 yıllık bir dönemini anlatıyor. Adını bir Yunan deniz kızından alan Panthenope etrafındaki erkeklerin arzu nesnesidir. Buna kardeşi Raimondo da dahildir. Raimondo’nun en yakın arkadaşı Sandrino, genç kıza çocukluğundan beri aşıktır. Panthenope kendisine yüz verip onunla seviştiğini öğrenen kırılgan Raimondo tereddüt etmeden intiharı seçer. Film gençlerin arzuları, kafa karışıklıkları üzerine. Bu konuda Sorrentino : “Gençlerin hayalleri, arzuları ve amaçları üzerine epik bir film “Panthenope”. Üniversite hocası Marotta’nın (Silvio Orlando) izinden giden Panthenope, azmi ile ünlü bir antropolog olur ve emekli olmaya karar verince Napoliyi terkeder.                                                                               - Filmde 3 antropolog var : Üniversite hocası Marotta, öğrencisi Panthenope ve yanında staja gittiği ünlü Katolik rahip (Peppe Lanzetta). Film, antropoloji nedir sorusuna cevap arıyor. Antropologlar ilkelden uygara tüm insan gruplarının öncesinin anatomik yapısını, sahip olduğu özellikleri, yaşayış koşullarını, ürettikleri eserleri, konuşmuş oldukları dilleri, geleneklerini inceleyen bir bilim insanıdır. Moretta filmde : "Antropoloji doğruları görmektir. Billy Wilder bir antropologdu” der. Sorrentino insanlık durumuna filminde metafiziksel bir analizle yaklaşmayı denemiş. Cannes Festivali Direktörü Thiérry Frémaux festival seçkisini açıkladığı basın konferansında, filmi “Sorrentino gösterişli stili ile, kendisinin güzelliğinin dışında,...

Horizon : An American Saga Chapter 1 Yayılmacı katiller her yerde Değişen bir şey yok: Hayatta kalma güdüsü baskın geliyor. Hayatta kalmak için yayıl ve öldür!   Ankara’da...