Exorcist : İnançlı

Exorcist : İnançlı / The Exorcist : Believer

Nerede O Eski Şeytan Filmleri

“Exorcist/İnançlı” filmi de ne yazık ki, çıtayı yükseltemiyor. Artık sürekli çocuklara dadanan, içinde mutlaka geçmiş, zorlama bir bağlantı sağlanan ve şeytanı kovmakla görevli, elinde İncil bulunan din adamlı filmler, korkutmuyor da, germiyor da. Ve bir süre sonra da komik bir şeytan öyküsünü izleyen, aslında o ürkünç ögeyi bekleyenler “şeytan bunun neresinde?” demeye başlıyor.

Şeytan

Herhalde “şeytan” temalı filmlerin kaderi bu, William Peter Blatty’in romanından uyarlama, William Friedkin’in 1973 yılında yönettiği, artık tam bir kült film haline gelen “Şeytan” filmi ile karşılaştırılma durumu yani. Sonrasında çekilen tüm filmler, örneğin John Boorman imzalı “Exorcist 2”, 2004 yapımı “Exorcist-The Beginning” hep öncesindeki çıtayı yükseltmiş olan şeytan filmi ile mukayese edilerek eleştirmenlerce değerleri biçildi. Hatta Metin Erksan’ın yönettiği bizim yerli filmimiz ise, milli ve İslami bir şeytan filmi olarak ortaya çıkmış ise de, yer yer alay konusu olmaktan kurtulamadı. Bu hafta vizyona giren “Exorcist: İnançlı” filminde ise kamera arkasına bu kez David Gordon Green oturmuş. Yönetmeni daha öncesinde Halloween serisinden sinemaseverler anımsayacaklardır. Bu filmin aynı zamanda Peter Sattler ile birlikte senaryosuna da imza atmış.

Dini Vurgu Daha da Artmış.

Film, açılışını aslında hiç de fena olmayan bir çekim ve akış ile açıyor. Bu kez Haiti’deyiz. Tatilci olduğu anlaşılan, yerel dili bilmeyen Fielding ailesinden bir erkek ve gebe kadının kiliseler ve pazarlarda devam eden tatilleri, kadının otelde iken bir depreme yakalanması ve bu nedenle de kendisinin hayatını kaybedip çocuğunun kurtulması ile devam ediyor. Böylelikle baba Tanner Fielding (Leslie Odom) tek başına kızı ile birlikte Georgia eyaletinde yaşamaya başlar. Ve yıllar ilerler. Bu kez 13 yıl sonrasında neşeli, arkadaşları ile vakit geçirmekten hoşlanan, nazlı kız Angela’nın (Lidya Jewett) nazlanmalarına şahit oluruz. Bir gün Angela, arkadaşı Katherine (Olivia O’Neill) ile çıktığı orman gezintisinden dönmez, kaybolur.

Uzun süre aranan iki kız, günler sonra bulunur. Ancak bir tuhaflık vardır. O da ilk başta ailelerin anlamlandıramadıkları kızlarındaki değişimin aslında evlatlarının başına şeytanın musallat olması nedeni ile olduğunu fark ederler. Ve bu saatten sonra artık işin içine din adamlarının girdiği bir şeytan kovma ayini ile sıkça egzorsizm üzerine Hristiyanlık dini açıklamalarını görürüz. Artık film nerede ise bir Hristiyanlık öğretisini anlatan dini bir kamu spotuna dönüşmekte. Benzer şekilde bu sene izlediğim ve “ortakoltuk”ta eleştirisini de yazdığım Russel Crowe’ın şeytanı kovan bir papazı anlattığı “Şeytanın Düşmanı” filmindeki gibi tamamen Hristiyanlığı merkeze alan, finalinde de yine örtük olarak dini öğretiyi vaaz eden bir yaklaşımı benimsemiş.

Film bu anlamda 1973 yılındaki William Friedkin’in yapımının devamı iddiasında ise de, bence o filmin başarısına yaklaşamıyor. Tek bir bağ belki ilk filmde oynayan, bu filmde kendi kızına da şeytanın musallat olduğu ve bununla mücadeleyi yazdığı kitaplarla devam ettiren Chris MacNeil rolüyle, günümüzde 91 yaşında olan Ellen Burstyn’ın bu filmde de bir sürpriz olarak film kadrosunda yer alması görünüyor.

Oyunculuklara gelince : Çocuk oyunculara lafım yok ancak baba rolündeki Leslie Odom’u oldukça tutuk gördüm. Tek başına kızını büyüten, eşinin de son anlarında ona çok iyi bakmasını bir nevi vasiyet ettiği kızının avucundan kayışını bize her yönü ile hissettirmesi gereken oyunculuğu veremiyor. Filmin tek artısı, özellikle başlangıç sekanslarındaki deprem sahnesinde beliren iyi çekimler ve sahnelerin, özellikle de sesli sahnelerin sonraki devam eden sahne ile bir başka yüksek ses efekti ile birbirine bağlanması olmuş. Onun dışında diğer korku sinemalarında görülen ve kulakları tırmalayan, iğreti yüksek ses efektlerine çok sık başvurulmaması da yine artı hanesine yazılabilir.

Şeytan Bunun Neresinde?

Günümüzde artık Amerika sinemalarındaki şeytan vurgulu filmler, bizim sinemamızdaki inli / cinli yapımlar gibi vasatı aşamamakta. Şeytan filmlerinin mutlaka Hristiyan din adamlarının mücadelesine indirgenmesi ve konunun birbirini tekrar etmesi nedeni ile izleyende beklenen ilgi yaratılamıyor. Dolayısıyla da 1973 yılındaki film halen şeytan filmleri için bir ölçüt kabul ediliyor. Çünkü devam filmlerinin hiçbiri o filmi aşacak vasat üstü nitelikte değiller. Bu hafta vizyona giren “Exorcist/İnançlı” filmi de ne yazık ki, çıtayı yükseltemiyor. Artık sürekli çocuklara dadanan, içinde mutlaka geçmiş, zorlama bir bağlantı sağlanan ve şeytanı kovmakla görevli, elinde İncil bulunan din adamlı filmler, korkutmuyor da, germiyor da. Ve bir süre sonra da komik bir şeytan öyküsünü izleyen, aslında o ürkünç ögeyi bekleyenler “şeytan bunun neresinde?” demeye başlıyor.

Yönetmen : David Gordon Green

Senaryo : Peter Sattler, David Gordon Green

Görüntü Yönetmeni : Michael Simmonds

Kurgu : Timothy Alverson

Oyuncular : Leslie Odom Jr., Olivia Marcum, Lidya Jevett, Ellen Burstyn, E.J. Bonilla, Ann Dowd, Raphael Sbarge, Raphael Sbarge, Okwui Okpokwasili, Linda Boston

ABD / Korku-Gerilim / 110 Dk.