Piranalar / La Paranza Dei Bambini
Bizim ülkemizin delikanlıları İtalya’da Piranha…
İnsan yaşamında büyükleri tedirgin eden, dahası korkutan iki dönem vardır. Birincisi daha yeni ayaklandığında, kendisinin var olduğunu göstermek adına gözlerini karartıp öylesine davrandığı yaşlar. İkincisi ise birey olduğunu kabul ettirmek adına delidolu oldukları, kendilerini de yanındakileri de hiçbir şeyden sakınmadıkları yaşlar. Bu ikincisine (kadın erkek farkı gözetmeden) delikanlı diyoruz. Gerçekten de kanların deli deli aktığı, önünü ardını, nasılını, niyesini düşünmeksizin bodoslamasına atıldıkları ergenlik korkutucu olabiliyor, herkes için her zaman.
Edebiyat uyarlaması
Yazar Roberto Saviano’nun çok satan, beğenilen bir uyarlama “Piranhalar” (La paranza dei bambini). Film, ergenlerin nasıl gözü kara, nasıl umursamaz, nasıl cesaret sahibi olduğunun kanıtı bir bakıma. İtalya’da geçiyor olmasına pek takılmamak gerekir, bütün Akdeniz ülkelerinde yaşanabilecek bir süreç anlatılıyor. İtalya’da olan uyuşturucu ve silah sorunu bizim ülkemizde yok mu? Çeteler oradaki gibi bizim ülkemizde de ölüm saçmıyor mu? Dolayısıyla filmin geçtiği coğrafyaya takılmamak gerekir. Giyimlerinden konuşmalarına, tavırlarından tekinsizliklerine kadar hiçbir fark yok.
Kenti haraca kesen çete…
Herkes kolay yoldan fazla para kazanıp keyif sürmek ister. Bunun olabilirliğini ancak ergenler tartamaz. Onlar için her şey olabilir, “her yol Roma’ya çıkar”. Esnaftan (ister evde çalışıp ekonomiye katkıda bulunsun ister pazarcılık yapsın, kimsenin kurtulma şansı yoktur) kesilen haracın büyüklüğü karşısında gözleri dönen Nicola ve arkadaşları, işlerinin de rast gitmesiyle delikanlı çetecilikten eli kanlı mafyaya geçerler. Hepsi ekonomik zorluklar içinde büyümüş, yoksul ailelerin çocukları oldukları için de kazançlarını yatırıma değil giysiye yatırmayı bir şey sanırlar.
Yer yer gerçeklik duygusu kaçıyorsa da, hızlı yaşayan gençlerle film de akıp gidiyor. Hemen belirtmek gerekir ki, yönetmen tümüyle amatör oyuncularla çalışmış… Başarılı da olmuş.
Güncel mi?
1929’da, ABD’deki mafyöz yapılanmanın günümüze uyarlanması olarak görmek de mümkün filmi, çünkü hemen bütün yan öykücükleri ve olasılıkları izleyicinin yorumuna bırakıyor. Hayatın biraz daha içine girseydi, başarısını katlardı…
Misafir Yazar : Korkut Akın
Yönetmen : Claudio Giovannesi
Senaryo : Claudio Giovannesi, Roberto Saviano, Maurizio Braucci
Görüntü Yönetmeni : Daniele Cipri
Oyuncular : Francesco Di Napoli, Viviana Aprea, Mattia Piano Del Balzo, Ciro Vecchione, Ciro Pellecchia, Ar Tem, Alfredo Turitto, Pasquale Marotta, Luca Nacarlo
İtalya / Polisiye-Suç-Dram / 105 Dk.
