Ödüllü yönetmen Maiwenn’in romantik/dram kategorisinde çektiği Mon Roi/Prensim 2015 yılında 68. Cannes Film Festivali’nden ‘En İyi Kadın Oyuncu Ödülü’yle dönmüştür. 2 saat 5 dakika süren filmin başrollerini 48 yaşındaki Fransız oyuncu Emmanuelle Bercot ile 49 yaşındaki Fransız oyuncu Vincent Crochon paylaşıyor.
Kendi kültürümüzde günlük hayatımızda sıkça şakalaşırken kullandığımız bir cümle vardır: Kadınlar iyi adamlarla arkadaş olur ama kötü adamlara aşık olurlar. Teşbihte hata olmaz, filmi böylesine sıradan bir cümleye indirgemek de bayağı kalır elbet fakat yine de gülümseten bir tabirle konuyu özetliyor.
Tony işinde başarılı, güzel bir kadındır, mantık tarafı ağır basar. Görünmez bir yerde ise tutkuya, aşka ve sevgiye açlığı barınmaktadır. Georgio ise duygularını uçlarda yaşayan, kıvrak zekalı, biraz çapkınca yakışıklı bir delikanlı… Yolları kesişen ikili birbirlerinin çekim alanına kapılırlar ve tutkulu ilişkileri böylece başlar. Tutkuyla birbirine düşen çifti yavaşça yokeden de Georgio’nun yine hayatı uçlarda ve tutkuyla yaşaması olacaktır.
İlk başta Georgio’nun Tony’yi çeken kıvrak zekası, çapkın gülüşü ve en önemlisi özgürlüğüne olan düşkünlüğü bir süre sonra Tony’nin ruhunu yemeye, onu tüketmeye başlayacaktır. Georgio ne Tony’nin hayatından çıkacak ne de tam anlamıyla onun olabilecektir. O, bir noktadan sonra Tony’yi tüm hezeyanlarıyla baş başa bırakacaktır çünkü kendi ruhu kendinden başkasını içselleştirmeye olanak tanıyamayacak kadar bağımsızdır. Kadının delice aşkı, düşüşleri, tekrar kalkıp tekrar dönüşleriyle her kadının kendinden bir parça bulacağı yok oluşlar, filme kendinizi bırakmanızı sağlayacak. Tony’nin kırık bacağını iyileştirmek için gittiği rehabilitasyon merkezindeki tedavisiyle başlayan film, bize gösterecektir ki kırık bacak Tony için sadece dağın görünen kısmıdır.
Maiwenn, sıradan ve günlük hayatın tam da içerisinden aldığı bir konuyu oldukça akıcı ve sürükleyici bir biçimde işlemiş. Başrol oyuncusu Emmanuelle Bercot ise şahane bir oyunculuk sergilemiş. Tüm duygu geçişlerini jestlerinde ve mimiklerinde öylesine güzel vermiş ki, izleyiciye bir film izlediğini unutturup filmle bütünleştirmiş. Klişe fakat oldukça başarılı işlenen bu filmin tek handikapı ise daha kısa sürede verilebilecek duyguların fazla uzatılmış olması. Mon Roi, aşkın yıkıcılığını, bir kadının aşkı için neler yapabileceğini çok başarılı işlemiş bir film. Filmin muhteşem soundtrackini merak edenler içinse: Son Lux – Easy
