Raksha Bandhan
Çoğu Hint yapımlarında yer alan, izlenmesi isteyeni yormayan, çok da zekâ barındırmayan halkaya yeni bir ek olarak görebileceğimiz “Raksha Bandhan”, güncel ama bir o kadar da kadim bir insanlık sorununu ele alması ile izlenmeyi bu yönü ile hak ediyor. Önemli eksiği bu gibi politik yönü bulunan bir sorunu bile abartılı ama bir o kadar da dizi kıvamındaki hafif bir ton ile anlatarak bu önemli meseleyi geri plana atmasında… Renk ve eğlence biz de her şeydir dedirtmesinde…
Bir Yemin Ettim Ki Dönemem…
Son dönemlerde Hint filmlerinin gerek üretiminde gerekse de beğeniyle takibinde yeniden bir artışın olduğu herkesin malumu. 1951 yapımı Raj Koopar’ın yönettiği ve yine kendisinin başrolü Prithviraj Kapoor ile paylaştığı “Avare” filmi, gerek müzikleri gerekse de kendisine dert ettiği meselenin sinemamıza benzerliği itibariyle çok beğenilmişti. Özellikle II. Dünya Savaşı ve sonrasında Mısır üzerinden çokça yapımın gelmesi ile Hint filmleri de sinema salonlarında kendisine yer buldu.
Son dönemlerde yormayan ve eğlendiren senaryoları ile Hint dizilerinin de Kanal 7 ekranlarında nerede ise tam gün boyunca ekranlarda olduğunu ve belli bir yaş grubu üstü kesimin beğeniyle yapımları izlediğini söylersek Hint filmlerinin beğenilmesi konusunda söylediklerimin abartı olmadığı biraz daha anlaşılır sanırım. Karşımızda aslında incelenmeye değer sosyolojik bir durum var. Tabi Hint filmleri bahsi açılınca bir yerde durarak Aaamir Khan’a ayrı bir başlık atmak da gerekiyor. Nerede ise Hollywood’la yarışır şekilde yaptığı filmler ülkemizde de izlenme rekorları kırmakta. Oyuncunun son filmlerinden “Laal Singh Chaddha” 1986 yapımı “Forrest Gump” filminin yeniden çevrimi ve de çok beğenildi…
Bu biraz da uzun girişten sonra yine Hindistan’da çok beğenilen Akshay Kumar’ın son yapımı olan Raksha Bandhan’a geçebiliriz. Yaşı biraz geçkin, bekâr Lala Kedarnath (Askhay Kumar) Yeni Delhi’nin pazarları ile meşhur ve bizim Yeşilçam melodramlarımızın benzeri o sıcak mahallelileri ile dolu Chandni Chowka’da dört kız kardeşi olan Gayatri, Durga, Laxmi ve Saraswati birlikte yaşayan birisidir. Özellikle hamile kadınların Hint toplumunda kız çocuklarının mustarip oldukları çeyiz bedeli ödemekten kaynaklı sorunlarla uğraşmamak adına erkek çocuk isteklerinde yardımcı olduklarına inandıkları Hint batıl inancı olan Golgoppa yapımıyla geçimini sağlamaktadır. Kendisinin “Premlata Chat Bhandar” isimli bir dükkânı vardır.
Lala, aslında yıllar evvel bir hizmetçi olarak geldiği evde gerçek evlat muamelesi görmektedir. Annesi olarak bildiği kişinin ölmeden önce kız kardeşleri evlenmeden kendisinin sakın ola evlenmemesi için yemin ettirmesi nedeni ile artık onun için tek bir görev vardır: Bir an evvel kendisinden küçük kız kardeşlerini evlendirmek. Zira kendisinin çocukluk aşkı olan Sapna Gupta (Bhumi Pednekar) ile bir ömür boyu birliktelik yaşaması için annesine ettiği yeminle kardeşlerini hemen evlendirmek zorundadır. Gupta’nın babası da kızının başkaları ile evlenmesini ister. Bu nedenle Lala tam bir yarış içine girer. Kardeşlerinin evliliği için falcı kadınlardan bile medet umar. Ancak bir yandan Gupta’nın taliplileri ile yarışırken öte yandan evlenme aşamasına gelen kız kardeşlerinin sorunları ile de baş etmek zorunda kalır. Gupta’nın babasının aslında kendisinin bir hizmetçi olmasını herkesin önünde yüzüne vurmasından, kızı için talipler aramasına kadar sorunlarla da boğuşması cabasıdır.
Film, tam da bu dramatik ancak Akshay Kumar’ın katkısı ile komik sahneler ve tabi çokça renkli Hint müzikleri ile birlikte akmakta. Ancak kız kardeşi Gayatri’nin yaşadığı trajik bir olay ve sonrasında kızların Hint toplumundaki değeri tartışması ve özellikle de çeyiz gibi çağdışı uygulamalara dönük bazı eleştiriler getirmesi ile filmin sonları eleştirel bir tona bürünmekte. Filmin sonundaki bitiş jeneriğinden çeyiz uygulaması yüzünden Hindistan’da her gün yirmi kız çocuğunun öldürüldüğü acı gerçeği ile karşılaşmaktayız ve bu durum film sonrasında yapımın tüm handikâplarına rağmen acı bir tokat gibi yüzümüzde şakıyor…
Komedi ve Toplumsal Eleştiri…
Yönetmenliği Aaanand L. Rai tarafından yapılan ve popüler Bollywood yapımlarının aranan oyuncuları olan Aashay Kumar ile Bhumi Pednekar gibi oyuncuların da yer aldığı yapım temelde inandırıcı olmayan konu anlatımı, bolca bıktıran Hint müzikleri ve de abartılı oyunculukları ile Aamir Khan filmlerinin biraz altında kalan yapım olmuş. Ancak konunun zaman zaman komedi ve hüznü harmanlayan yapısı ve de Hint toplumuna özgü bir sorunu biraz da kör gözün parmağına anlatsa da bunu çoğu Hint yapımına göre aktarmasındaki kısmi başarısı ile yine de kendisini izletiyor. Filmin özellikle dış çekimleri büyülü Hint toplumunu ve inançlarını aktarma bakımından başarılı. Geleneksel güneşten taşan o sarı-kızıl renkler egzotizme bizi sonuna kadar davet ediyor. Ancak kamera merceğini mahkeme, ev gibi kapalı mekânlara yöneltince yer yer dizi estetiğini aşmayan kadrajlarla da karşılaşmıyor değiliz…
Çoğu Hint yapımlarında yer alan, izlenmesi isteyeni yormayan, çok da zekâ barındırmayan halkaya yeni bir ek olarak görebileceğimiz “Raksha Bandhan”, güncel ama bir o kadar da kadim bir insanlık sorununu ele alması ile izlenmeyi bu yönü ile hak ediyor. Önemli eksiği bu gibi politik yönü bulunan bir sorunu bile abartılı ama bir o kadar da dizi kıvamındaki hafif bir ton ile anlatarak bu önemli meseleyi geri plana atmasında… Renk ve eğlence biz de her şeydir dedirtmesinde…
Yönetmen : Aanand L. Rai
Senaryo : Kanika Dhillon, Himanshu Sharma
Görüntü Yönetmeni : K.U. Mohanan
Kurgu : Hemal Kothari, Prakash Chandra Sahoo
Müzik : Ishaan Chhabra, Himesh Reshammiya
Oynayanlar : Akshay Kumar, Sadia, Bhumi Pednekar, Sahejmeen Kaur, Seema Pahwa, Deepika Khanna, Smrithi Srikanth, Amardeep Chahal, Abhilash Thapliyal, Sahil Mehta, Seema Pahwa, Abhinay Raj Singh, Manu Rishi Chadda, Rahaao
Hindistan / Aile-Komedi-Dram / 108 Dk.
