Kestik ! / Coupez
“Kestik !”, son yıllarda en çok güldüğüm filmlerden biri oldu. Üstelik Hazanavicius müthiş eğlenceli bir “parodinin parodisi” yapmakla yetinmemiş. Sinema filmi denen olayın, izleyici karşısına gelene kadar ne derecede zorlu bir iş olduğunu, bunu gerçekleştiren sinema emekçilerinin her an bir mucize yarattığını ustalıkla yansıtmış. Final sekansındaki insanlardan oluşan ağaç, sinemanın mutfağında çalışanların birbirini kayıtsız şartsız destekleyen bir aile olduğunu ustalıkla simgeliyor. Yönetmenin karısını ve kızını, kendi eşi ve ilk evliliğinden olan kızına oynatarak bu aile kavramının daha de belirginleştiriyor.
Filmin “gore” tadı sizi korkutmasın. O kan revan sahneleri yapaylığı, hele hele o kanlı sahnelerdeki film hilelerinin açığa çıkışı komik ötesi. Vizyona girdiğinde sakın kaçırmayınız !
(FİLME OY VERMEK İÇİN YILDIZLARIN ÜZERİNE TIKLAYINIZ)
Gülmekten Ölünecek Bir Komedi
“Kestik ! / Coupez !”
Cannes Film Festivali’nin açılış filmi “Coupez ! / Kestik!”, final jeneriğinde de belirtildiği gibi, 2017 yapımı kült Japon filmi “Kamera o tomeru na! / One Cut of the Dead”in yeniden yapımı. Ryoichi Wada’nın bir oyunundan yola çıkarak yazdığı ve yönettiği bu filmde 1984 doğumlu Shin’ichirô Ueda, Z tipi düşük bütçeli bir korku filminin çekimlerinde yaşananları hınzır bir mizah duygusuyla aktarıyordu.
Öncelikle 1960’larda kullanılmaya başlayan “Z movie” teriminin ne olduğunu anımsayalım.
Yapımları maliyetleri ve nitelikleri açısından sınıflandırmaya meraklı sinema endüstrisi, ana akım sinemanın “A filmi” olarak nitelendirdikleri öne çıkan düzeyli yapıtlarının karşıtı olarak, çoğunlukla 1940’ların siyah beyaz film noir akımının daha mütevazi bütçeli yapımlarını bir alt küme, “B filmi” olarak adlandırmışlardır. Su götürmez şekilde “B movie” standardının da çok altında kalan Z filmleri, vasat hatta vasatın altında senaryoları, tanınmamış ve epey acemi oyuncuları ile çoğu izleyici ve eleştirmenin kesin başarısızlık örneği olarak gördüğü filmlerdir. Öyküleri neredeyse gülünç derecede inandırıcılıktan uzak, beceriksizce ve yetersizce çekilmiş olan bazıları da, bizim “Dünyayı Kurtaran Adam” gibi kült statüsüne ulaşmıştır. Genç Japon yazar yönetmen Shin’ichirô Ueda, müthiş ilginç bir çalışma yapmış, önce yarım saatlik bir Z filmi çekmiş, ardından da o filmin yapım öyküsünü anlatmıştır.
1967 doğumlu yazar yönetmen Michel Hazanavicius, sinemayı çok iyi bilen, çok da seven gerçek bir sinefil. Üst düzey sinema bilgisiyle son derece keyifli işler yaparak eğlenen ve de eğlendiren güçlü bir mizah duygusunun da sahibi. 2006 ve 2009’da, 1950’li ve 1960’lı yılların popüler aksiyon sinemasıyla dalga geçen iki OSS 117 filmiyle güldürüde ustalığını kanıtlamış filmlerin inanılmaz salak ve ebleh baş kişisi gizli ajan OSS 117’yi canlandıran Fransız aktör
Jean Dujardin, de bu rollerde harikalar yaratmıştı. 2011’de 4/3 formatında, siyah beyaz ve konuşmasız olarak 1930’ların Hollywood sinemasına bir saygı duruşu olarak, çektiği “The Artist”, En İyi Film, En İyi Yönetmen ve Jean Dujardin için en iyi Erkek Oyuncu dahil 5 Oscar ödülü almıştı. 10 yıl kadar sonra Hazanavicius, geçtiğimiz Cannes film festivalinin açılış filmi “Coupez ! / Kestik !” ile farklı bir sinema türüne, “Z movie” filmlerine selam çakıyor. Aslında bu son çalışması türün kendisine bir saygı duruşu olmaktan çok, bu filmlerin yapımcılarına, canla başla bir şeyler yapmaya çalışan sinema zanaatçılarına sevgi ve anlayışla bakan, sinema denen mucizenin yapım aşamasını yücelten bir iş.
*Film izlenimlerime devam edebilmek için yazının bu bölümünden itibaren “spoiler” vermek zorundayım. İzlencenin tadını kaçırmaktan haklı olarak çekinenlerin bundan sorasını filmi seyrettikten sonra okumalarını öneririm.
“Kestik !”, adı “Z” olan bir korku filminin jeneriğiyle başlar. Kesintisiz tek bir plan olarak çekilmiş bu film içinde film, bir zombi öyküsü olarak başlar, giderek filmi çeken yönetmenin de olaylara karıştığı ipe sapa gelmez öyküde, filmi daha da gerçekçi kılmak için yönetmenin çekim yapılan mekândaki antik bir laneti tetiklediği ortaya çıkar. Bu lanet bodrumda uyuyan gerçek zombilerin seti basmasına sebep olunca hikâye, “gore”un doruklarına ulaşarak bir kan banyosunda yüzmeye başlar.
Tutarsız senaryosu, aşırı yapay ve yeteneksiz oyuncuları, beceriksiz duraklamaları, gereksiz uzatmaları, konudan anlamsız uzaklaşmaları, garip kamera oyunları, önceden düşünülmemiş gibi duran bazı diyaloglarıyla, 30 dakika kadar sonra tüm aksaklıklara karşın final jeneriğine ulaşabilen bu kısa filmde Hazanavicius aslında Ueda’nın öyküsüne epey sadık bir çizgi tutturur. Ancak kusursuz Parisli aksanıyla konuşan Fransız oyuncuların birbirlerine Japon isimlerle seslenmeleri, oyuncuların orijinalinden de daha abartılı yeteneksizlikleriyle bu “Z” zaten Ueda’nın türün bir parodisi olarak çekmiş olduğu zombi parodisinin parodisine dönüşür.
Küçük bir parantez açalım ve Hazanavicius bu filme vermek istediği isimden kısaca söz edelim. Hem zombi kavramına, hem “Z movie” terimine bir gönderme yapmayı tasarlayan yazar yönetmeni filmin adını “Z” koymuştu. Ancak Z Ukrayna savaşında direnişçilerin sloganına dönüşünce, Ueda’nın filmin Fransa’daki adı “Ne Coupez Pas ! / Kesinti Yok !” ters yüz edilerek “Coupez ! / Kestik !” olarak yeniden isimlendirildi.
Hazanavicius, şaşırtıcı tek plan girişin ardından, aynen Ueda’nın yapmış olduğu gibi zamanı geriye sararak reklam, klip ve tv dizilerinde çalışan sıradan yönetmen Rémi’nin (Romain Duris) söz konusu “Z” filmini çekmek için teklif aldığı günlere döner. Yapımcısı Mounir (Lyès Salem), yarım saatlik bir tek plan olarak çekilirken canlı bir televizyon programında yayınlanacak popüler bir Japon filminin yeniden yapımı için yönetmen arayan Japon bir yapımcıyla tanıştırır. (Orijinal filmin müthiş oyuncusu Yoshiko Takehara, Hazanavicius‘un filminde de üşütük Japon kadın yapımcıyı canlandırmıştır). Rollerini aşırı ciddiye aldığı için sorunlar yaşamış olan, bir filmde Van Damme’ın bileğini kırdığı için oyunculuğu bırakan karısı Nadia (Bérénice Bejo) ve bazı sorunlar yaşadığı yeniyetme kızı Romy (Simone Hazanavicius) ile sakin bir hayat süren Rémi önce reddetiği bu teklifi sonunda kabul eder.
Genç kızları sevgilisi olduğu için kendini Fransız Adam Driver olarak gören, her direktife kısa bir rol oynadığı filmin yönetmeni “Lars (Von Trier) bunu böyle yapmazdı” diye itiraz eden başrol oyuncusu Raphaël Barrelle’in (Finnegan Oldfield) çekilmezliği ve en azından İnstagram yıldızı az baş kadın oyuncusu Ava (Matilda Lutz) kadar yeteneksiz oluşu, oyuncularının alkol ya da tuvalet sorunları provaları bir karabasana dönüştürür.
Ama asıl kâbus filmin çekiminde başlayacaktır. Hazanavicius sayısız aksaklığa karşın filmin çekilebilme mucizesini, dur durak bilmeye bir tempo ile, seyirci olarak bildiğimiz hikâyeyi bu kez çekenlerin gözünden izletir.
Çılgın bir komedi olarak gelişen bu dâhiyane filmin takım oyunculuğu kusursuz. Üst düzey oyuncu olarak tanıdığımız ekibin özellikle kötü ve oyunculukları mükemmel. Yine de inanılmaz enerjisi ve büyük ciddiyetle yarattığı gülmece duygusuyla Fransız sinemasının en yetenekli oyuncularından Romain Duris’in kendini kat kat aşan performansından söz etmek şart.
Sonuç olarak “Kestik !”, son yıllarda en çok güldüğüm filmlerden biri oldu. Üstelik Hazanavicius müthiş eğlenceli bir “parodinin parodisi” yapmakla yetinmemiş. Sinema filmi denen olayın, izleyici karşısına gelene kadar ne derecede zorlu bir iş olduğunu, bunu gerçekleştiren sinema emekçilerinin her an bir mucize yarattığını ustalıkla yansıtmış. Final sekansındaki insanlardan oluşan ağaç, sinemanın mutfağında çalışanların birbirini kayıtsız şartsız destekleyen bir aile olduğunu ustalıkla simgeliyor. Yönetmenin karısını ve kızını, kendi eşi ve ilk evliliğinden olan kızına oynatarak bu aile kavramının daha de belirginleştiriyor.
Filmin “gore” tadı sizi korkutmasın. O kan revan sahneleri yapaylığı, hele hele o kanlı sahnelerdeki film hilelerinin açığa çıkışı komik ötesi. Vizyona girdiğinde sakın kaçırmayınız !
Yönetmen / Senaryo : Michel Hazanavicius
Orijinal Fikir-Senaryo : Shin’ichirô Ueda
Görüntü Yönetmeni : Jonathan Ricquebourg
Kurgu : Mickael Dumontier
Müzik : Alexandre Desplat
Oyuncular : Romain Duris, Bérénice Bejo, Grégory Gadebois, Finnegan Oldfield, Matilda Lutz, Sébastien Chassagne, Raphaël Quenard, Lyes Salem, Simone Hazanavicius, Raïka Hazanavicius, Agnès Hurstel, Charlie Dupont, Jean-Pascal Zadi, Luàna Bajrami, Yoshiko Takehara, Marie Petiot, Florence Janas, Yumi Narita, Lionel Cecilio, Léa Millet, Yvon Martin, Quentin Dupieux
Fransa / Komedi-Korku / 110 Dk.
