Yönetmenliğini ve senaristliğini Rocco Ricciardulli’nin yaptığı 2021 İtalya yapımı olan Aşk ve İsyan (L’Ultimo Paradiso) filmi başta Netflix olmak üzere dijital platformlarda gösterime girdi. Filmde Ciccio Paradiso karakterine can veren Riccardo Scamarcio ise 2010 yılında Ferzan Özpetek’in yönettiği “Serseri Mayınlar” filmde rol almıştır. L’ultimo Paradiso’nun yapımcılığını da üstlenen oyuncunun İtalya’da ve uluslararası film festivallerinde ödülleri de bulunmaktadır.
Bu kez 1950 yılının İtalya’sında; zeytin toplayarak geçimlerini idame ettirmeye çalışan çiftçilerin zorlu hayat koşullarına odaklanıyoruz. Mülkün ve zeytin ağaçlarının sahibi tarafından Sömürülen kasaba halkının emeklerinin karşılığını alamamaları sonucunda gelişen olaylar etrafında şekillenen hikayenin şaşırtıcı örgüsü içine aşk ve tutku da girince sonunun nereye varacağını tahmin etmek güçleşiyor…
1950’lili yıllarda feodalizmin dünyadaki (özelde ise İtalya’daki) kırıntıları temizlenmemiştir henüz, irili ufaklı toprak ağaları köylünün ve kasabalıların emeğini sömürerek varlıklarına varlık katarken; ortaçağdan kalma geleneklerden olan köylülerin kadınlarını ve kızlarını da kendilerine hak görmek ahlaksızlığını aymazlıklarla sürdürmektedirler; öte yandan aileler tarlada yıl boyu alınteri döktükleri halde yarı aç yarı tok yaşamlarını idame ettirmek zorunda kalmaları isyan ateşini körüklemeye başlamıştır. Toprak işlemekten tırnaklarının içine işleyen kirden artık kurtulmak isteyen köylüler seslerini çıkarmaya başlasalar da sömürünün klasik kurallarından olan hileler devreye sokularak hareketin içinde olan bazı kişiler parayla satın alınarak isyan halkasının zincirlerini bir bir kırılmaya başlanır. Neticede ne isyan eden ne isyanı bastıramaya çalışan taraf başarıya ulaşamaz; toplumsal ayaklanma bireysel hareketlerin bahanesiyle olayların başka tarafa çekilmesine sebep olur. Yani isyan ateşi aşk ateşinin alevleri etrafında biçim değiştirir, göğe yükselen duman tarafları boğmaya başlar artık…
Kabına sığmayan, özgürlüğüne düşkün aynı zamanda hovarda bir adam olan Ciccio Paradiso bir yandan yapılan haksızlıklara isyan ederken bir yandan da yüreğinin isyanı ile başı derttedir. Evli ve çocuk sahibi olmasına rağmen toprak sahibi Cumpà Schettino’nun(Antonio Gerardi ) kızı Bianco (Gaia Bermani Amaral) abayı yakmıştır. onunla cilveleşmekten geri durmaz. Öte yandan kasabanın o sıkışmışlık hali de ruhuna dar gelmektedir ve oradan kaçıp kurtulmak istemektedir. Ancak olaylar farklı biçimde gelişir, Bianco’nun babası olan Cumpà Schettino çalışanları içinde olan 16 yaşındaki bir genç kıza tecavüz etmesine rağmen kızının Ciccio ile ilişkisine göz yummaz ve onu hunharca öldürür. sonrasında Ciccio’nun şehirde olan ikiz kardeşi Antonio cenaze için kasabaya geldiğinde olayların seyri değişmeye başlar…
Cenaze töreninde kasaba halkının matem elbiseleriyle meydanda toplanması; cenazeyi taşırken kasabanın eski ve dökülmüş sokaklarındaki yürüyüş sahneleri şiirsel filmlerin ünlü Yunan yönetmeni Theodoros Angelopulas’un o müthiş sahnelerini çağrıştırdı, halkın yüzündeki kederli ve derin ifade adeta şehrin dar ve taşlı sokakları ile özdeşleşmiş gibi mekan ve insan figürünün birbirinin nasıl bütünleştirdiğinin fotoğrafı gibidir. Özellikle cenazenin kadınlar tarafından taşınması, başta Ciccio’unun karısı Lucia’nın ve komşu kadının yüzündeki kederli ifade filmin en çarpıcı sahnelerinden biridir. Hele annenin yüzünün arkasındaki yıllarca yaşanmışlığın acının derin izleri ve gizleri başlı başına bir hikayedir…
Filmin ana kahramanlarından olan ikiz kardeşler Ciccio ve Antonio’nın karakter örgüsü bir ters bir düz gidiyor. Heyecanlı, coşkulu, öfkeli, duygularını olduğu gibi yansıtan Ciccio’ya karşın Antonio; tam tersine soğukkanlı, duygularını belli etmeyen ama yapmak istediklerini gözünü kırpmadan uygulayan bir karakter olduğunu gözlemliyoruz. Karda yürüyüp izini belli etmeden ilerliyor. Tıpkı yönetmen Rocco Ricciardulli gibi. Filmi sürprizlerle götürüyor, seyirciye başka şeyler düşündürürken kendi bildiğini okuyup sonucu şaşırtıcı biçimde bitiriyor. Paradiso ailesinin sırrını ipucu vermeden filmin sonunda ifşa ediyor…
Toprağı ekenin fiyatı belirlediği bir dünya özlemi sürüyor hala…
Yönetmen : Rocco Ricciardulli
Senaryo : Rocco Ricciardulli, Riccardo Scamarcio
Görüntü Yönetmeni : Gian Filippo Corticelli
Kurgu : Leonardo Alberto Moschetta
Müzik : Federico Ferrandina, Rocco Ricciardulli
Oyuncular : Riccardo Scamarcio, Gaia Bermani Amaral, Valentina Cervi, Antonio Gerardi, Giovanni Cirfiera, Peter Arpesella, Raffaele Braia
İtalya / Romantik-Dram / 107 Dk.
