Drive My Car

Drive My Car 

Japon sinemasının istikrarlı yeteneği Ryusukin Hamaguchi “Drive My Car” ile Cannes’da En İyi Senaryo, FİPRESCİ ve Ekümenik Jüri Ödüllerini kazandı. Haruki Murakami’nin kısa bir hikayesinden Hagamuchi ve Takamasa Oe tarafından senaryosu yazılan film, kaybettiği eşinin yasını tutan başarılı yönetmen ve aktör Yusuke Kafuku’nun, Çehov’un Vanya Dayı oyununu sahneye koymak üzere Hiroşima’ya yaptığı araba yolculuğunu anlatıyor.

Sanatın aslen insan doğasını daha iyi anlamak için bir araç olabileceğini savunan bu zarif film, ustalıkla işlenmiş bir yalnızlık mahkemesi. 3 saatlik süresine rağmen film Hamaguchi’nin kusursuz mizanseniyle ,oyuncu yönetmedeki becerisiyle baştan sona ilgiyle izleniyor. Edebiyat ile sinema buluşmasının parlak bir örneği olan filmde, Hamaguchi – Oe ikilisi senaryolarında Murakami’nin öyküsüne yaptıkları eklemelerde, Japon halkının özelliklerinin altını çizdiler.

İnce ruhlu Japon ulusunun insan ilişkilerine ustalıklı bir bakış açısıyla yaklaşan filmin senaryosu, Cannes’da aldığı ödül hak ettiğini kanıtlıyor. Filmde acılarla başa çıkma, hayatın ağırlığı, acı gerçekler, yüzleşme, dürüstlük, yas, iç hesaplaşma, itiraf gibi temalar ustalıkla işlenmiş. Filmin son yarım saati gerçek bir sinema şöleni. Filmin duygusal finalinde 2 baş kahraman 2 müthiş itirafta bulunuyor.

Murakami- Hamaguchi ikilisi ”Drive My Car” ile Anton Çehov’a bir saygı duruşunda bulunuyorlar. Bir tiyatro oyununun nasıl sahneye koyulduğunu izleyip bilgilendirildiğimiz filmde, Kafuku modernleştirilmiş, farklı dillerde konuşan oyuncular tarafından oynanan “Vanya Dayı”nın provalarını yönetiyor. Dilsiz kadın oyuncu karakterinin senaryoya eklenmesi bir yaratıcılık göstergesi. Filmden çıkarılacak dersleri dilsiz oyuncu filmin finalinde işaret diliyle özetliyor.

Film bambaşka hayatlar süren insanların birbirlerine açıkladıkları ve başkalarını anlamak suretiyle kendilerine yeni bir gözle bakmalarına yol açtığını sergileyen, gerçekçi ve çağdaş bir başyapıt. Hamaguchi dramatik yapı kurmadaki becerisini, ünlü bir yönetmenin gizemli şoförüyle çıktığı yolculuk üzerinden, yalnızlığını gözlere sererken gösteriyor. Yönetmenin bir önceki filmi, Berlin’de Gümş Ayı Ödülü kazanan “Çarkıfelek”ini Haziran’da İKSV’den online olarak izlemiştik.

Filmin kahramanı Kafuku’ya davet edildiği festival 22 yaşında bir kadın şoför tahsis eder, yönetmen hiç beklemediği bir şekilde kendisiyle yalnızlık, kayıplar ve yasla bezeli, sırların karşılıklı olarak açıklandığı bir sohbetin içinde bulur. Aktör ve tiyatro yönetmeni Kafuku’nun oyuncu olan karısı Oto tarafından aldatılır, kendisi bunu karısına belli etmez ve hayatını aynı şekilde sürdürür. Genç çift tek çocukları olan kızlarını 4 yaşındayken zaatüreden kaybetmiştir. Karısı aniden ölünce Kafuku’nun hayatı da aniden değişir. Talihsiz bir trafik kazasında bir gözünde glokom olduğu için araba kullanamayacağını öğrenen Kafuku, kadın şoför Misaki ile her gün 2 saat yol gitmek durumunda kalır. Fakir ama haddini bilen bir kız olan Misaki, annesi heyelan altında kalan evlerinde öldüğü için 18 yaşındayken tek başına hayat savaşı vermek zorunda kalmış ve hayata tutunmayı başarmıştır.

Film konusu itibarıyla Alan Bridges’in “The Hireling” (1973), Bruce Berensford’un 4 Oscar’lı “Driving Miss Daisy”sini (1989) ve yine 3 Oscar’lı Peter Farrelly’nin “Green Book”unu (2018) akla getiriyor. Ancak “Drive My Car” bir noktada şoför-patron öykülerinden ayrılıyor. Çünkü film insanlık durumu üzerine çok katmanlı önemli şeyler söylüyor ve referans verdiği Çehov dramlarına yakın durma özelliğini taşıyor.

Yönetmen : Ryusuke Hamaguchi

Senaryo : Ryusuke Hamaguchi, Takamasa Oe

Görüntü Yönetmeni : Hidetoshi Shinomiya

Kurgu : Azusa Yamazaki

Müzik : Eiko Ishibashi

Oyuncular : Hidetoshi Nishijima, Toko Miura, Masaki Okada, Reika Kirishima, Perry Dizon

Japonya / Dram-Romantik / 179 Dk.