Elmaslar / Diamanti
Ferzan’ıın Elmasları!
Bugüne kadar çevirdiği 15 filmle kendisini İtalyan sinemasının temsilcilerinden birisi olarak kabul ettirmiş olan Türk asıllı Ferzan Özpetek’İn son filmi, Elmaslar, kadın dayanışmasını konu alan ve şimdiye kadar birlikte film çektiği kadınları bir araya topladığı bir dostluk filmi, gözler hemen her filminde rol verdiği Serra Yılmaz’ı da aramadı desem yalan olur. O da kaprisli bir İtalyan aktrisi canlandırabilirdi pekala…
Tam bir Ferzan Özpetek filmi. Hep yazdığım gibi, senaryo, Carlotta Corradi ve Elisa Casseri ile birlikte kendisinin, yönetmen kendisi, üstelik bu kez kendisi de kendisini oynuyor, çünkü biraz da etrafındaki çalışma arkadaşlarına, kadınlara bir hommage filmi! Elmaslar dediği, bugüne kadar birlikte çalıştığı kadın oyuncular. Genci, orta yaşlısı, güzeli, olanı, olmayanı. Arada genç ve yakışıklı, kaslı delikanlılar. Tabii ki yemekler, masalar, makarnalar, lazanyalar. Bir Ferzan Özpetek filminde masa olmayacak, olacak şey değil. Bu İtalyanlar da o kadar makarna, hamur yiyip, hiç durmadan şarap içerek nasıl zayıf kalıyorlar, onu anlamak mümkün değil.
Film içinde fim
Olayımız 70’li yıllarda bir terzi atölyesinde geçiyor. Bu atmosfer ve çalışma biçimi bana fena halde Usta’sıyla birlikte çalışan Terzi Yamağı’nı hatırlatıyor. Yani, Yıldırım Mayruk ve Barbaros Şansal. Ya da annesinin terzi atölyesinde büyümüş Seyfi Dursunoğlu.
Bu terzi atölyesi, sıradan bir atölye değil. Sinema ve tiyatro dünyasına yeni prodüksiyonlarında kostüm tasarlayan prestijli bir atölye. Atölyenin sahibi, iki kız kardeş. Tasarımcı, stilist, terziler ve yamakları, hepsi, Ferzan’ın Elmasları!
Başlangıç günümüz
Film, Ferzan’ın şimdiye kadar birlikte çalıştığı bütün kadın oyuncularını topladığı bir masanın etrafında başlıyor. Onlara birer senaryo dağıtıyor ve bu senaryoda birlikte çalışmak istediğini söylüyor. İşte o kadınların hepsi, bu atölyede birer rol üstleniyor.
Atölyede hummalı çalışma
Atölyeye iki büyük iş geliyor : Eş zamanlı olarak bir filme ve bir tiyatroya kostüm dikilmesi gerekiyor, hem de ne kostümler, hepsi tarihi! Son derece el oyalayan işler. Ve gündüzleri harıl harıl çalışılan bu atölyenin çalışanlarının hepsinin tabii ki özel yaşamları ve hikayeleri var. Birlikte ter döküyorlar ama birlikte ağlıyor, birlikte gülüyorlar. Kiminin kalbi kırık, kiminin çocuğu ölmüş, kiminin kocası dövüyor. Hepsinin altından kalkmak için birlikte el ele tutuşuyorlar. Kadın dayanışmasının en güzel örnekleri birlikte veriliyor. Belki bu yüzden film İtalya’da ödüllere boğuldu!
Filmi birlikte izlediğim gazeteci arkadaşların gözünden kaçmayan bir detay ise Türklere atılan küçük bir çamurdu! Terzi kadınlardan birisinde eski bir sevgilisinden kalma bir bilezik var. Çok değerli olduğunu sandığı bu bileziği, ihtiyacı olduğu için satmak istiyor ve bunun için patroniçeden yardım istiyor ama bilezik sahte çıkıyor! Türk sevgili kadını kandırmış… Ferzan Özpetek’i kime sorarsanız İtalyan diyecektir zaten, Türklerle pek bir bağı yok. Alınmanın anlamı da yok.
Bize yeni geldi
Türkiye hakları Depo Film’e ait olan film, Almanya, İngiltere, İspanya, Portekiz, Fransa, ABD, Avustralya ve Japonya’nın da aralarında bulunduğu toplam 63 ülkeye satıldıktan sonra Türkiye’de de gösterime giriyor. Film, özellikle İtalya’da çok sevildi, çok beğenildi ve ödüllendirildi. Kendilerinden çok şey buldukları için olsa gerek. Türk seyircisine de İtalyan havası estirecek
Yönetmen : Ferzan Özpetek
Senaryo : Gianni Romoli, Carlotta Corradi, Elisa Casseri, Ferzan Özpetek
Görüntü Yönetmeni : Gian Filippo Corticelli
Müzik : Carmelo Travia, Giuliano Taviani
Oyuncular : Jasmine Trinca, Luisa Ranieri, Stefano Accorsi, Kasia Smutniak, Elena Sofie Ricci, Aurora Giovinazzo, Vinicio Marchioni, Lunetta Savino, Nicole Grimaudo, Anna Ferzetti, Paola Minaccioni, Vanessa Scalera, Carla Signoris, Giselda Volodi, Milena Vukotic, Milena Mancini, Sara Bosi
İtalya / Dram / 135 Dk.
