Maymun Adam / Monkey Man
Dev Patel’den Sistem eleştirisi
Maymun Adam, heyecan verici aksiyon sahneleri ve başrol oyuncusunun, adaleti arayan öfkeli bir kanunsuz olarak gösterdiği son derece kararlı performansıyla övgüyü hakediyor. Ancak; filmin karmaşık ton değişimleri ve kültürel yorumlarındaki zaman zaman nüans eksikliği, onun modern bir klasik olmasını engelliyor. Kusurlu ama heyecan verici, cesur bu yumruklu köken hikayesi, nefis bir şekilde ilkel olmaktan korkmayan, heyecan verici yeni bir nefesi müjdeliyor bize.
Filmde yapımcı-senarist-yönetmen-oyuncu olarak ismini gördüğümüz Dev Patel, bu intikam filminde kendini seçkin,erişilmez gören yozlaşmış hükümet, emniyet ve tarikat yetkililerine karşı bir yetimin verdiği aşırı şiddet içeren mücadelesini anlatıyor bize. Patel, yönetmen olarak hırs, intikam dolu ustaca hazırlanmış aksiyon karografisi ve insanın içini ezen kültürel yorumu ile izleyiciyi büyülemeyi başarıyor.
Patel anlattığı hikayede, her ülkede yaşanan yozlaşmanın, dini sömürme, zenginleşme aracı olarak kullanan tarikatları açık ediyor. Bu tarikatların, din adamlarının halkı nasıl kandırdığını, hükümet yetkililerini ve adalet sistemini gözler önüne seriyor. Filmde, halkın “baba baba” diye seslendikleri tarikat liderinin ne şeytan bir adam olduğu açık ve net bir şekilde anlatılıyor. Özet olarak Dev Patel, din ile sizi aldatıp zenginleşip sizi yoksullağa itenlere inanmayın yanarsınız diyor. Aslında film, ülkemizin özeti gibi. İzleyince sizde bu durumu farkedeceksiniz.
Kahramanımız Kid (Dev Patel), Mumbai’nin kalabalık gecekondu mahallelerinde kimliğini gizleyerek, ölen annesinin Hindu öğretilerini onurlandırmak için annesinin kendisine anlattığı Maymun Çocuk masalından etkilendiği için maymun maskesi takarak amatör dövüşçülük yapıyor. Bu maymun maskesini, yolsuzluğa bulaşmış polisin köyünü katlederek annesini öldürmesi ile alevlenen öfkesini engellemek için kullanıyor. Haklı bir intikam duygusuyla dolu olan Maymun Adam, sahtekar yetkililer ve suç patronlarından, hain toprak gasplarını maskeleyen ahlaksız bir ruhani tarikat liderine, hain güç komisyoncularından oluşan bir grup tarafından kontrol edilen şehrin alt kısmına sızıyor. Kid, kötülerle mücadele etmek için dışlanmış transseksüel savaşçılardan oluşan mistik bir mezhebin yardımıyla, talihsiz bir kavgacıdan son derece yetenekli, tek kişilik bir yıkım ekibine dönüşüyor.
Gücü elinde bulunduran hükümet yetkilileri ve tarikat liderinin uyguladığı sistamatik baskı sonucu oluşan gelir adaletsizliği durumunu ele alan Maymun Adam, halka uygulanan baskının yaralayıcı itici gücünü bir sosyalajik eğilimle cesurca birleştiriyor. Başka bir deyişle, Maymun Adam uysal kuzu postundan kurtulup kendine özgü bir tonal şekil değiştirme yoluyla acımasız avcıya dönüşüyor. Bu durumu, uyandırıcı intikam masalından, şiddetin insanlık dışı döngüselliğini rahatsız edici bir şekilde keşfetmeye pişmanlık duymayan bir kaçış olarak da niteleyebiliriz.
Maymun Adam, hırsın ara sıra disiplini geride bırakmasına rağmen heyecan verici bir kinetik görseller ve gergin tempo hakimiyeti sergiliyor. Seyirciyi heyecanlandıran açılış sekansı, hikayenin devamında gerilimin ustalıkla kontrol edilmesi ve sakinleştirici bir rahatlama yaratan yapım, nefes kesen samimi kamera çalışmaları ve muhteşem koreografiye sahip boksörlük gösterileri aracılığıyla Kid’in varoluşunun sert gerçeklerini bizlere tanıtıyor.
Patel‘in, bu filmi çekmeden önce ‘The Raid‘ ve ‘John Wick‘ filmlerinden etkilendiği bir gerçek. Filmin bir sahnesinde oyuncusuna repliğinde John Wick‘in ismini söyleterek Wick’e selam göndermeyi ihmal etmiyor. Maymun Adam filminin John Wick’den farkı iki sahnenin dışında ateşli silahlara baş vurmaması. Filmde silah olarak yumrukların ve kesici aletler kullanılması tercih edilmiş. Oldukça mütavazi bir bütçe ile çekilen film, olağanüstü üretim değerleri, düello yapan fildişi kulesi ve çamur çukuru diyarlarının kusursuz dünya inşasını sergiliyor. Sharone Meir‘in cesur, neonlarla dolu sinematografisi, loş ışıklı her metrekareden özgünlük yayıyor. Filmin aciliyeti ve hararetli ivmesi, ara sıra kaba da olsa, çoğu zaman bütçe sınırlamalarını gizliyor.
Genç yönetmenin deneyimsizliği periyodik olarak tonal tökezlemeler ve hoşgörülerle kendini gösterirken, Patel’in yakıcı sosyo-politik perspektifi ve yenilikçi aksiyon stilleri, heyecan verici yeni bir sesin habercisi gibi. Yeni yetme öfkeli bir yönetmen için “Maymun Adam”, dizginsiz sanatsal ifadenin ilkel çığlığını temsil ediyor. Gerçek anlamda göğsünü gorilleştirdiği ve hayvan biliminden ayrıldığı yer, kabarcıklı, kemikleri çıtırdatan koreograflı dövüş sahneleridir. Yeraltı dövüş çukurlarındaki çılgın açılış karşılaşmalarından Kid’in baş düşmanlarıyla çılgınca artan çatışmalara kadar Patel’in aksiyon uzmanlığı, vahşi boksörlüğün titizlikle oluşturulmuş olması filmin her karesinde parlıyor.
Maymun Adam”ın en büyük çekiciliği, yalnızca içi boş bir gösteri değil, aynı zamanda bir adamın en ilkel, boyun eğmez benliğine dönüşmesinin heyecan verici varoluşsal bir ifadesi. Hararetli özünde, ilkel kimlik, yazar-yönetmen-oyuncu Dev Patel‘in son derece kararlı, fiziksellik odaklı performansını geride bırakıyor. Dost canlısı baş oyuncu karakterini bir kenara bırakan Patel, kendini tamamen Kid’in trajik kökenlerine ve kaynayan hayvani öfkesine kaptırıyor. Onun kum torbasından durdurulamaz boksör gücüne olan büyüleyici dönüşümü, maksimum güvenilirlikle canlandırılıyor; her irkilme, yüz buruşturma ve karaktere ağır bir içsellik kazandıran dublör ustalığı becerisi.
Filmin senaryosunu, kurgusunu, kamerasını ve müziklerini beğendim. Dev Patel‘in ilk yönetmenliği ve oyunculuğu takdir edilecek cinsten. Ancak, kötü adam karakterlerini canlandıran Sikandar Kher ve Makrand Deshpande canlandırdıkları rollerinde yeterli düzeyde başarılı olamadıkları için karton karakterlerden öteye gidemiyor.
Sözün özü : Maymun Adam, heyecan verici aksiyon sahneleri ve başrol oyuncusunun, adaleti arayan öfkeli bir kanunsuz olarak gösterdiği son derece kararlı performansıyla övgüyü hakediyor. Ancak; filmin karmaşık ton değişimleri ve kültürel yorumlarındaki zaman zaman nüans eksikliği, onun modern bir klasik olmasını engelliyor. Kusurlu ama heyecan verici, cesur bu yumruklu köken hikayesi, nefis bir şekilde ilkel olmaktan korkmayan, heyecan verici yeni bir nefesi müjdeliyor bize.
Yönetmen : Dev Patel
Senaryo : Paul Angunawela, John Collee, Dev Patel
Görüntü Yönetmeni : Sharone Meir, Tim Murrell
Kurgu : Dávid Jancsó
Müzik : Volker Bertelmann
Oyuncular : Dev Patel, Sharlto Copley, Sobhita Dhulipala, Vipin Sharma, Joseph J.U. Taylor, Brahim Chab, Adithi Kalkunte, Joseph J.U. Taylor, Nagesh Bhonsle
ABD-Singapur / Aksiyon-Gerilim / 113 Dk.
