Bir tavuk pisliğinin üzerindeki beyazlığa ne denir ?
Hollywood’un perde arkası gibi görünen gerçek bir trajedi… En yakın olarak, OSCAR’a yürüyen Judy filminde, bir çocuğun sahne dünyasında nasıl sömürüldüğünü izlemiştik. Şeker Çocuk, 7 Şubat vizyon girişi ile en önemli yansıması olarak ebeveyn ve çocuk ilişkisini masaya yatırıyor, olması. Dolayısı ile Shia LaBeouf; hem senaryoda hem oyunculukta iyi iş çıkarırken; kendi yaşamını seyirciye aktarmaya hazırlanıyor.
Tavmatik Gerçekler..
Bir kere bu filmden ilk çıkarım şu olmalı: Lütfen dünyada anne-baba olabilme ehliyeti olsun! Nasıl insanlar evlenirken bir sürü sağlık vs araştırmalar, tetkikler yapılıyor. Psikolojik ve genetik araştırmasına da fazlaca yer verilmeli. Öyle ya, sizin ilerde seçeceğiniz eşiniz; bir başka ebeveynin şiddetine maruz kalıp, biriktirdikleri ile size gelmiş olabilir ki bunun tedavisi uzun…Hasarı kalıcı. Film de babasına senin filmini çekeceğim, seni anlatacağım diyen oğluna baba şöyle cevap veriyor: -Beni iyi göster! Bu bir vicdan mıdır? Bilinmez ama bizim toplumumuzda Küçük Emrah, Ceylan gibi örneklerini gördüğümüz kendiden küçüğü sömürme halinin bir yabancı versiyonu gibi başlıyor ve film ilerledikçe aslında adeta bir yastık kılıfının içerisinde yer alan maddeler gibi ne olduğunu bilmediğimiz, herkesin bir önceki yaşamları, yani büyüklerinin yaşadığı sorunlarla karşıya karşıya kalındığına şahitlik ediyorsunuz.
BABA VE OĞUL
Palyaço,Tavuk ve Esrar.
Palyaçoluktan para kazanamayan baba, oğlunu yetiştirir. Ama ne yetiştirmek! İşerken bile daha az erkek olduğunu, Yahudiliği ile birleştirip, yaşatan. Sevgi mağduru Şeker Çocuk (Otis), babası şehvetle komşu kızına bakarken ve komşu kızı pas vermezken o, arkadaş oluyor ve sadece sarılıyor ve başını göğsüne yaslama ihtiyacı duyuyor. Anne hasretinden. Baba (Jeffrey Craig LaBeouf), eski bir hükümlü üstelik. Otoban kenarlarına esrar ekiyor. Kendi gelgitleri arasında aslında kendinin de mağdur olduğunu öğreniyoruz. İşte film burada şekilleniyor. Ne yaşarsak yaşayalım, ne yapacağımıza yine karakterimiz izin veriyor. Baba ve Çocuk farkı.
Bir çiçek kendi tohumunu öldürecek ki var olsun, işte bu bir trajedi..
“Bir çiçek kendi tohumunu öldürecek ki var olsun, işte bu bir trajedi” diyor, baba oğluna. Esrarın hikmetini, oluşumunu anlatırken. Ve oğlunun hayalini kurduğu tahtadan evi alabilmek için otoban kenarına ektiği esrarlarının filizlerinin büyümesini beklerken… Ve de oğluna ilk kez sarılırken. Çiçek baba, tohum oğlu… İnsanlar anne-babaların travmalarının üzerine çocuklarını yeşertiyor. Dolayısı ile filmin kahramanı gibi ezik bir babanın, on iki yaşında ki olgun oğlu, filmin en önemli sahnelerinden birinde babasına eşit olabilmek için sigara yakıyor. Zaten babasından isteyebildiği tek şeyde o.
Ne yaşarsanız yaşayın arkada ebeveynlerinizin kalıntıları hep var..
İnsanoğlu ne yaşarsa yaşasın. Kendisinden bir önceki kuşağın patolojisini kaçınılmaz bir şekilde kaderine yansıtıyor. Hele doğan çocuk, hassas, kırılgan ve sevilmeyi bekliyorsa. Sonra ne oluyor, soluğu psikolog ya da hastane de almak.
Dolayısı ile bir evlat babasının karşısına geçip, henüz on iki yaşında ve “senden korkmuyorum” diyor. “Lütfen sözümü kesme ve beni dinle. Konuşmama fırsat ver.” Babası ise: Biliyorum patron deyip, tokat atıyor.
Hepimiz çeşitli diyaloglar içerisindeyiz. Kim sözünüzü kesiyor, kim konuşmanıza müsaade etmiyorsa, en basit örnekle kendisinin geçmişinde eril yani baba ile sorunu var. Öfke dolu ise. Babası da onu dinlememiş. Ona değer vermemiş. Onu küçümsemiş. Kızlar da durum baba ilk aşk olduğu için farklı tezahür ediyor, mesela yanlış adamı seçiyorlar oysa erkeklerin tüm hayatı da farklı çeşitleniyor. Durum bu kadar acı ve bir o kadar derin. Düzelmesi belki zor, belki imkânlı. Bu da kişinin karakteri ve yaşam gücü ile alakalı.
Şeker Çocuk, annesinin de babasının da seslendiği isim ama hiç tatlı hayatı yok. Netice de uzman doktora dediği gibi: “Babamın bana verdiği tek şey acı, onu da mı almak istiyorsunuz?”
-Doktor: Bırak, gereksiz olan her şeyi artık arkanda bırak.
Şeker Çocuk filmi, belki bu anlamda herkesin geride bırakması gerektiklerine de ışık tutuyor. Sizi sarsacak ama yaşanılan bir kesit olarak belleklerinizde yer edecek.
Ve Gelelim afiş dahil yer alan tavuk hikayesine..
Film boyunca olmadık yerlerden çıkan bir tavuk var, karşımızda. Hatta otobanda hatta esrar otlarının etrafında. Şeker Çocuğun, yatağının altında. Çocuğun babası da aslında bir yerde kendini arındırmaya çalışıyor. Yahudi kökenli olduğu için, Yahudi dininin en kutsal günü Yom Kippur yani (Kefaret Günü) öncesinde, günahlarından arınmak isteyenlerin adadığı tavuklar ve arınma seremonileri vardır. Para vermek isteyen, üç kere parayı başının üzerinden çevirip verir. Tavuk da öyle. Bir fakire verilir. Burada da içsel bir günah çıkarma var. Hem bunları yaşayıp, biriktirmek ve zamanı gelince filmi çekip bu kez baba olarak aktarmakta güç ve yürek ister. Nereden tutarsanız tutun. Sizi yoracak, ruhunuzu derinden etkileyecek bir film.
Not : Shıa Labeouf senarist ve oyuncu olarak kendi hikayesini anlatırken gerçekte; 11 Haziran 1986 tarihinde Los Angeles’de ABD’de ailenin tek çocuğu olarak doğmuştur. Yahudi kökenlidir. Babası Jeffrey Craig LaBeouf, annesi Shayna Saide‘nin boşanmasından sonra 10 yaşındayken annesiyle birlikte Los Angeles’a taşınmıştır. Kafelerde kendi hazırladığı stand-up şovlar yaptı. Dr. Quinn, Medicine Woman‘da rol alan bir arkadaşına rastlayınca o da profesyonel bir aktör olmaya karar verdi. 2000’de Even Stevens adlı dizide rol aldı ve buradaki rolüyle Emmy ödülünü kazandı. Oyuncu, senarist, komedyen ve seslendirme sanatçısıdır.
Konu : Shia LaBeouf’un kendi hayatından esinlenerek yazdığı film; genç aktörün fırtınalı geçen çocukluğunu ve genç yetişkinlik zamanlarını, babasıyla barışmak için kendi içinde verdiği mücadeleyi ve akıl sağlığıyla başa çıkmaya çalışmasını anlatıyor.
Yönetmen : Alma Har’el
Senaryo : Shıa Labeouf
Oyuncular : Shia LaBeouf, Lucas Hedges, Noah Jupe, Clifton Collins Jr., Maika Monroe, Natasha Lyonne, Martin Starr, Byron Bowers, Laura San Giacomo
ABD / Biyografi-Dram / 94 Dk.
