Tamirhane
Yeşilçam lezzetinde bir film…
Kaybedenler Kulübünün sınıf değiştirmiş hali “Tamirhane” sıcak, daha naif ve iddiasız, dozunda yeşilçam lezzetinde bir film olmuş.. Kaybedenler Kulübünün iki değişik karakteri yine iki ilginç ve değişik karakterle karşımıza çıkıyorlar…Entelektüel ya da işçi, kaybedenleri seviyoruz!
TAMİRHANE; KAYBEDENLER HANESİ…
Kaybedenler Kulübünün sınıf değiştirmiş hali “Tamirhane” sıcak, daha naif ve iddiasız, dozunda yeşilçam lezzetinde bir film olmuş.. Kaybedenler Kulübünün iki değişik karakteri yine iki ilginç ve değişik karakterle karşımıza çıkıyorlar…Entelektüel ya da işçi, kaybedenleri seviyoruz!
11 Kasım 2022’de Türkiye’de sinemalarda gösterime giren film, bugün(14 Nisan) Netflixt’ede de gösterilmeye başladı. Benim gibi sinemada izleyemeyenler için güzel bir fırsat oldu. Keyifle izledim, niyetim eleştiri yazmak değildi, Kerem Bumin sitede zaten yazmıştı (filmi izledikten sonra eleştirisini de okudum.) ama ne yalan söyleyeyim film hoşuma gidince birkaç söz etmeyi kendime görev edindim.
Sağlam bir kadro var, yönetmeni ve senaristi de oyuncular olunca samimi bir film çıkmış ortaya…
Yılmaz (Nejat İşler) ve Müjdat (Rıza Kocaoğlu) araba tamirhanesi işleten iki saf kafadardır. Yılmaz’ın babasından kalan tamirhanede azına az, çokuna çok demeden dürüst bir biçimde kendi yağlarında kavrulurken oto galerici Ayhan’ın (Bülent Şakrak) bir arabayı galerisinin önünden çekmeleri için onlardan yardım istemesiyle olaylar bambaşka yöne doğru gider…
Film, başından itibaren ezilmiş, iyi niyetli insanların oluşturduğu mahalle ortamında insanın içini ısıtan; zaman zaman güldüren, zaman zaman absürd komedi ile kendini gösteren ve komedinin ardında bir hüznü de barındıran hikaye ile ilerlerken ve kendinizi tam da hikayenin güzelliğine kaptırmışken “durun hayat bu kadar saf ve temiz değil” frenine son anda basılıyor ve seyirci bu ani frenle neye uğradığını şaşırıyor…
İyiler ve kötüler; iyi görünen kötüler (en tehlikelisi de bu) ya da iyi olmaya çabalayıp iyi olamayanlar, kötülükten korunmaya çalışırken bile kötü olmayı beceremeyenlerin bir arada bulunduğu basit görünen ama basit olmayan bir hayat oyunu…
Kardeşler Oto Kaporta Boya Tamirhanenin alet dolabında iki fotoğraf asılıdır iki kafadarın babalarının fotoğrafları, babalarının öğütlerinden çıkmamak için o fotoğraflara ihtiyaç duyarlar, mesajlarını da Müslüm gürses’in “Biz babadan böyle gördük” türküsü ile iletmeye çalışırlar…
Başımız dik / alnımız ak / yaşamı hep böyle sürdük / haram yemek günah yazar / biz babadan böyle gördük…
Yılmaz’ın tamirhanenin üstünde bulunan odasında ise Yılmaz Güney’in afişi asılıdır…
Filmin can alıcı sahnelerinden söz edecek olursak Yılmaz ve Müjdat’ın tamirhanedeki sohbetleri; hani bir şeyi bilmeyiz de bilir gibi yaparız ya, genel özelliğimizdir bu, sohbet bunun üzerine ilerlerken Müjdat “bizim de bildiğimiz şeyler var; kimsesizliği biliriz, kardeşliği biliriz diye başlayan sözleri ile devam eden sohbet…
Bir de yılmaz’ın Aynur’a duyduğu derin ve temiz aşk vardır. Aynur (Merve Dizdar) Ayhan’ın kız kardeşidir, masum ve içten haliyle sık sık tamirhaneye gelir, Yılmaz’ın aklını başından alır tabii. Yılmaz’ın kendi kendine arabada aşkını itiraf ettiği sahne de kayda değer…
Yönetmenliğini filmde avukat rolündeki Erkan Kolçak Köstengil yaptı, senaryosunu Ayhan rolündeki Bülent Şakrak yazdı. Oyuncular hepsi de iyi oynamışlar ama Nejat İşler biraz daha öne çıkmış sanırım; arızalı ve samimi hisleri çok gerçek geldi bana sanki kendini oynuyormuş gibi…
Bildiğimiz komedilerden değil, birkaç kez tekrarlanan küfürün dışında nitelikli bir komedi olduğunu söylemek mümkün. Başlangıcından ve sonunda bir belirsizliği var ama hayatta rastladığımız hikayelerden, yabancı değil. Beyaz yürekli insanların aldatılma hikayeleri…
Filmi sinemada izleyemeyip kaçıranlar için güzel bir fırsat, izlenir…
Yönetmen : Erkan Kolcak Köstendil
Senaryo : Bülent Şakrak
Görüntü Yönetmeni : Cenk Altun
Kurgu : Çağdaş Sercan
Müzik : Gazapizm
Oyuncular : Nejat İşler, Rıza Kocaoğlu, Engin Hepileri, Merve Dizdar, Bülent Şakrak, Erkan Can, Ali Seçkiner Alıcı, Gökhan Kıraç, Yaren Alaca
Türkiye / Komedi-Dram / 113 Dk.
