Küçük Beyaz Yalanlar Devam Ediyor / Nous Finirons Ensemble
60 Yaş yolun sonu mu ?
Fransız filmlerini sevenler için tipik bir Fransız filmi! Fransa’nın Atlas Okyanusu sahillerinde Bordeaux kıyısında yazlık bir evde geçen filmde 60 yaşını kutlayacak olan Max’ı arkadaşları yalnız bırakmak istememiş ve ona bir sürpriz yaparak yalnız başına olduğu eve baskına gelmişlerdir. Oysa iflas etmiş olan Max çok dertlidir ve buraya yalnız başına geliş nedeni evi satmaktır. Arkadaşlarının sürprizinden hiç hoşlanmaz, ama durumu kurtarmaya çalışır. 20 yıllık dostlukların, arkadaşların arasında da epey bir değişiklik olmuştur ve herkes küçük beyaz yalanlarla vaziyeti kurtarılmaktadır. Max bir süre sonra arkadaşlarının sürprizine katılır ve iki günü beraber geçirirler.
Yiyip içen, sarhoş olan, sevişen “dostlar” alkolün de etkisiyle birbirlerine söylemedikleri şeyleri anlatır, açılır durur. Gizli kalmış arzular, saklanmış niyetler, açığa çıkan pişmanlıklar, keşkeler ve kaybolmuş hayatları yeniden kurma girişimleri. Fransızların bu kadar çok yiyip içip nasıl da ince kalabildiklerini hep merak etmişimdir. Bir de cinselliğe neden bu kadar meraklı olduklarını!
Filmde zaman zaman kahkahalarla gülüp, zaman zaman düşüncelere dalmıyor değil seyirci, hatta çocukların denizde kaybolduğu sahnelerde heyecanlanıp üzülüyor bile. Ama sonuç olarak bir romantik komedi. Oysa epey gayret sarfedilmiş, uçaktan paraşütle atlama sahnesi bile var. Dahası, Fransız sinemasını bilenler için oyuncuların çoğu da tanıdık: hatta bilmeyenler bile bazılarını tanıyacaktır.
Filmi Guillaume Canet yazmış, yönetmiş. Sıcak yaz günlerinde sinemaya gitmeyi sevenler, Amerikan sinemasından sıkılanlar için farklı bir soluk. Tek garipsediğim, 60 yaşın sanki hayatın sonuymuş gibi sunulması. Ertuğrul Özkök’e kalmaz, ben de fena kulaklarını çekerdim, yakınlarda olsalardı. Artık 60 yaş hayatın sonu değil, neredeyse yolun yarısı!
Her ne kadar Marc da 60 yaşından fazla gösteriyor olsa da karısını terketmiş ve yeni sevgilisine de herkesin içinde fena sarıyor. Karakterlerin tek tek çalışıldığı, eşcinsellikle inceden hoş görülüyor gibi yapılıp dalga geçildiği filmde romantizm öpüşme düzeyinde kalıyor, görünür bir cinsellik yok. Kalabalık, gürültücü, bir araya gelip eğlenen arkadaş gruplarını hep sevmişimdir, yakından izlemek hoşuma gitti! Tabii bu kadarı ancak bir Fransız, hadi bir de İtalyan filminde olabilirdi!
Yönetmen : Guillaume Canet
Görüntü Yönetmeni : Christophe Offenstein
Senaryo : Rodolphe Lauga
Müzik : Emmanuel Ferrier
Oyuncular : François Cluzet, Marion Cotillard, Gilles Lellouche, Laurent Lafitte, Benoit Magimel, Pascale Arbillot, Clementine Baert, Valarie Bonneton
Fransa / Dramatik Komedi / 135 Dk.
