Başkalarının Çocukları / Other People’s Children
Cici anneler her zaman sevimsiz birer cadı değildir, hatta gerçek anneden daha da çok sevebilir çocuğu. Hele kendisi de anne olmak istiyorsa, hele aşkını düşünüyorsa. Ama bazen bu da yetmeyebilir. Dramatik bir aşk filmi, Başkalarının Çocukları…
Rebecca Zlotowski’nin kadın duyarlılığıyla yazdığı ve çektiği bir kadın sorunsalı, üstelik de tipik bir Fransız filmi, “Başkalarının Çocukları”. Ben olsam adını “Ötekinin Çocuğu” koyardım ama Rebecca, Virginie Efira’ya oynattığı Rachel karakterini adeta bir melek gibi tasarlamış, öyle gösteriyor. Rachel, çok güzel; çok güzel gülümsüyor, çok pozitif, çocukları seviyor ve iyi bir öğretmen! Daha ne olsun. Rachel’in orta yaşlarında olduğunu jinekoloğunun muayenesinde öğreniyoruz, ama hiç de göstermiyor? Konumuzda yaş şu açıdan önemli: Rachel, artık zamanı geldiği, hatta geçmek üzere olduğu için anne olmak istiyor.
Anne olmak
Üstelik de sırılsıklam aşık, yani jinekoloğunun deyişiyle “baba da hazır.” Tabii baba hazır mı, gördüğümüz kadarıyla hayır! Yahudi asıllı Rachel’in aşkı Ali, tipinden de anlaşıldığı gibi, Cezayirli. Uzun boylu, atletik, otomobil dizaynırı filan ama bana sorarsanız Fransa’nın eski sömürgelerinden gelmiş ve bunun pek çok özelliğini taşıyan bir Kuzey Afrikalı. Tabii Fransa’da doğup büyüdüğü için, Müslüman ama şarabını içiyor, kadınlara iyi davranıyor, fakat ayrıldığı eşinden olan beş yaşındaki kızı Leyla, herkesten önemli. Rachel, Ali ile ciddi bir ilişkisi olsun isterken bunun yolunun Leyla’nın gönlünü kazanmaktan geçtiğinin bilincinde. Bir yandan yıllarca ertelediği ve şimdi bir baba adayı bulduğuna göre son şansını yakalamak üzere olduğu Ali’den bir çocuk yapmak istiyor. Rachel’in kız kardeşinin istemeden hamile kalışı, onu bu konuda daha da hassaslaştırıyor.
Sevişmeden olmaz
Beşinci uzun metraj filmini yaparken Rebecca Zlotowski, kadınların annelik duygularını, isteyip istememelerini, olmadığında nasıl üzüldüklerini işlerken bir Fransız filminde olmazsa olmaz, ikilinin sevişme sahnelerine de bolca yer verirken çıplak görüntülerde bile pornoya kaçmadan estetik kalabiliyor. Rachel, güzel ve duygusal bir kadın, okuldaki peşinden koşan öğretmen arkadaşı da kendisine çok daha uygun, ama gönlü Ali’de. Fransız kadınları aşık olmak için çok seçici davranmaz, hatta Fransız olmayanları yataktaki performanslarına göre sanki tercih ederler. Ne ki onu sevmiş olmasına karşın Ali de tam beklediğim gibi davranacak ve filmin sonu buruk bitecek.
Filmde katılmadığım bazı analizler, görüşler var. Ama Fransız filmlerinin beğendiğim bir özelliği bir konuyu alıp enine boyuna işlemeleri, sade ve yalın kalmaları; bizim kimi yönetmenlerin yaptığı gibi, her sorunu içine doldurup çorba etmeyişleri. Filmin bir tatlı yanı da bir buçuk saat, Paris’te geziyorsunuz, hem de turistik değil, hayatın içinde. Fransız eleştirmenler filmi çok beğenmiş. Ama ben en fazla 3 yıldız veriyorum. Onu da Virginie Efira’nın hatırına! Ali Ben Attia’dan yakışıklı Cezayirli de bulamamışlar mı Allah aşkına?
Yönetmen / Senaryo : Rebecca Zlotowski
Görüntü Yönetmeni : Georges Lechaptois
Müzik : Robin Coudert
Oyuncular : Virginie Efira, Roschdy Zem, Chiara Mastroianni, Callie Ferreira-Gonçalves, Yamée Couture, Henri-Noël Tabary, Victor Lefebvre, Sébastien Pouderoux, Michel Zlotowski
Fransa / Dram / 103 Dk.
