Eyvah Babam / About My Father
Film, “huysuz ve yaşlı adam” klişesini ileriye taşıyamıyor. İzleyene çoğu sahnede “eyvahlar olsun” dedirtecek nitelikte vasat bir yapım. Dış sesin etkisi ile oldukça başarılı bir şekilde tarihi açıklamalarla ilerleyen ancak sonrasında bilindik temalı huysuz babanın, oğlunu zorluklar içinde bırakan hallerine saplanan yapımda benzerlerini çokça izlemenin getirdiği bıkkınlıkla maalesef hikayenin içine giremiyoruz.
Bir Huysuz Adam Klişesi Daha…
Başrolünü Oscarlı dev oyuncu Robert De Niro’nun üstlendiği, her nedense dilimize “Eyvah Babam”, şekliyle gösterime giren “About My Father”, film afişinden de anlaşıldığı üzere ana kahraman olan babanın zorluğunu, huysuz ihtiyarlık hallerini merkezine alıyor. “Onunla tanışmadıysanız zor baba görmemişsinizdir” yazıyor afişinde. Bu da ister istemez hem beklentiyi yükseltiyor hem de sinemaseverde merak duygusunu kışkırtıyor. Filmin bu iddialı halinin hakkını verip vermediğine geçmeden önce ilkin konumuza geçelim…
İtalya’dan Göçtüm de Geldim…
“Eyvah Babam”da, bir anlatıcının sesinden Sebastian’ın (Sebastian Maniscalco) İtalyan köklerine vurgu yapılarak açılış yapılıyor. Sicilya kökenli Sebastian, küçüklüğünden itibaren babası Salvo’nun (Robert De Niro) etkisinde bir hayat yaşar. Salvo, kadınların vazgeçilmezi göçmen bir kuafördür ve işinde oldukça yetenekli olduğu görülür. Bu zanaatını oğlu Sebastian’a aşılaması sürecini, genç yaşlarını, ailenin İtalyan tarihi ile birlikte güzel animasyon ve haritalarla görmekteyiz. Sonrasında Amerikalı nişanlısı olan Ellie’nin (Leslie Bibb) ailesi ile kendisinin huysuz babasının tanışması faslına gelinir. Aslında Amerikan sinemasının çok sevdiği bir klişe burada karşımıza çıkmakta. Kendisi orta halli bir aileden gelen Sebastian’a karşılık Ellie’nin oldukça zengin bir aileye mensup olduğunu görmekteyiz. Hatta Ellie’nin annesi Tigger (Kim Cattrall) sürekli TV ekranlarına çıkacak kadar popüler ve zengin bir figürdür.
Salvo’nun zaman zaman ani parlamaları, oğluyla kimi çatışma halleri nedeni ile Sebastian’da bir endişe doğmaya başlar. İki farklı aile yapısından bir komedi hali çıkartmaya yeltenilse de filmin oldukça kalın hatlı klişeleri kullandığı, absürt durum komedisinin gereğini layıkıyla yerine getirmediğini, bazı hallerde ise kimi bel altı söylem ve hareketlerden destek almaya çalıştığını görüyoruz. Film, her ne kadar göçmenlik sorununa değinse de, bunu estetik bir başarı ile ekrana yansıtmaktan çok uzak bir şekilde geçiştiriyor. Ve finalindeki 4 Temmuz vurgusu ile de Amerikan övgüsü gayet klişe ve muhafazakâr bir vatan kavramıyla sonuçlanıyor…
Ne Gülünüyor Ne de Düşündürtüyor…
Yönetmenliğini daha öncesinde 2015 yapımı “Merhaba Benim Adım Doris” gibi vasat üstü bir filmi de çeken kadın yönetmen Laura Terrusa’nın üstlendiği 2023 yapımı “Eyvah Babam”, aslında gücünü biraz da oyuncularından almaya çalışıyor. Tabi ki en başta da huysuz baba karakteri ile kendisinin de İtalyan kökleri bulunan Robert De Niro’dan. Ancak oyuncunun son dönemde gereksiz bir şekilde kalitesiz çoğu yapımlarda sıklıkla görülmesi bence geçmiş kariyeri hesap edilirse gereksiz hamleler. Robert De Niro gibi rüştünü ispatlayan dev bir oyuncunun böyle klişe yapımlarda boy göstermesi gerçekten de üzücü.
Filmin diğer önemli kahramanı olan oğul Sebastian rolündeki ve aynı zamanda filmin senaristlerinden de olan 1973 doğumlu Sebastian Maniscalco ise Martin Scorsese’in “Irıshman” filmiyle yine Robert De Niro ile ekran karşısına çıkan son dönemin ünlü komedyenlerinden. Özellikle yüzünü başarılı kullanan oyuncunun bu filmde sempatik halleri devam ediyor. Ancak konu beylik olunca ve hele de filmin finali ile ulvi bir Amerika övgüsü öne çıkartılınca bu emekler ziyan oluyor maalesef…
Başlangıcını dış sesin etkisi ile oldukça başarılı bir şekilde tarihi açıklamalarla ilerleyerek yapan ancak sonrasında bilindik temalı huysuz babanın çevrede ve en başta da oğlunu zorluklar içinde bırakan hallerine saplanan yapımda benzeri çokça filmi izlemenin getirdiği bıkkınlıkla yapımın içine maalesef giremiyoruz. Üstelik filmin komedi adına yine klişe ve demode ögelerden de beslenip, göçmenlik sorununu da gerçekçi perspektifle bakamadığından bunu komik bir çatışma alanı haline getiremeyen bir yapıda olduğunu da rahatlıkla söyleyebilirim. Özellikle Ellie’nin anne ve babası ile huysuz Salvo’nun birlikte olduğu sahneler beklenilen etkiyi yapamıyor.
İtalyan köklere uzanan kısımlar da iyi yazılmadığından ne gülünüyor ne de düşündürtüyor. İtalyan vurgu adına Pavorotti’den Andrea Bocelli’nin “Con Te Partiro”suna kadar sıklıkla İtalyan parçalardan da faydalanılmış ise de, film başlangıçta belirttiğim “huysuz ve yaşlı adam” klişesini ileriye taşıyamıyor. Halen vizyonda olan “Eyvah Babam”, izleyene çoğu sahnede “eyvahlar olsun” dedirtecek nitelikte vasat bir yapım olmuş.
Yönetmen : Laura Terruso
Senaryo : Sebastian Maniscalco, Austen Earl
Görüntü Yönetmeni : Rogier Stoffers
Kurgu : Scott D. Hanson
Müzik : Stephanie Economou
Oyuncular : Robert De Niro, Sebastian Maniscalco, Leslie Bibb, Anderson Holm, David Rasche, Brett Dier, Kim Cattrall, Arielle Prepetit
ABD / Komedi / 90 Dk.
