İyi Bir Aile Değiliz

İyi Bir Aile Değiliz

İyi bir komedi değil..

Acemice yazılmış ve acemice çekilmiş bir hikaye var karşımızda.  Tek bir oyuncunun omuzuna bırakılmış komedi yükü saman alevi gibi parlayıp sönüyor. İlk 30 dakikadan sonra saçma sapan replikler, birbirine benzer sahneler ve olaylar nedeniyle filmi seyretmek işkenceye dönüşüyor.

İlk kez yönetmen koltuğuna oturan karakter oyuncusu Haki Biçici, senaryosunu da yazdığı “İyi Bir Aile Değiliz” isimli komedi filmi ile sinema perdelerinde seyircileri ile buluşmaya hazır. Oyuncu kadrosu şahane ama anlatılan hikaye şahane mi orası tartışılır. İlk 30 dakika senaryo tıkır tıkır işlerken sonrasında işler karmaşıklığa, çözümsüzlüğe, vıcık vıcık bir hale dönüşüyor. Ne oldu, nereye gitti, bu kim, ne iş yapar, ne oldu gibi sorular cevaplanamayıp havada kalıyor. Hele bir final var ki evlere şenlik. Filme emek veren yapımcı ve çoğu komedi oyuncusu olan kadrodan birisi de çıkıp “Hakan kardeşim, anlattığın hikayenin burasını şöyle yazıp oynasak daha iyi olur sanki” dememiş. Etliye sütlüye karışmayıp filmin bütün günahını Hakan Biçici’nin omuzlarına bırakmışlar. Bence böyle davranmak arkadaşlık değil Brütüs’lüktür, sizce?

Filmin hikayesi şöyle : Murat’ın (Kaan Yıldırım) babası kalp krizi sonucu yaşamını kaybeder. Akrabaları Murat’ı bu acılı gününde yalnız bırakmaz. Cenaze defnedilirken Murat’ın amcaoğlu Hızır (Erkan Kolçak Köstendil) defnedilmeden önce meftanın yüzünü görmek ister. Kefen açılıp yüz göründüğünde cenazenin kendilerinin olmadığını şaşkınlıkla izleyen Murat ve akrabaları kaybolan cenazeyi aramaya başlarlar…

Filmlerin eleştirisini basın gösterimlerinden hemen sonra sıcağı sıcağına yazarım ama bu filmi 10 gün öncesinde izlememe rağmen yazmak içimden gelmedi. Anlatılan hikayeyi bir türlü içime sindiremedim. Film, yakın tarihte vizyona giren “Cenazemize Hoş Geldiniz” filmini hatırlattı bana. O filmde iyi kadrosuna rağmen gişede çakılmıştı. Bu filminde iyi kadrosuna rağmen gişede sınıfta kalması yüksek ihtimal. Nedeni, Türk halkı cenazeler üzerinden yapılan komedileri sevmiyor ve bu tür esprilere prim tanımıyor. Hele ki, anlatılan hikaye belli bir dakikadan sonra seyircinin aklını karıştırıp, finalde kafasında soru işaretleri bırakıyorsa hiç sevmiyor. Hal böyle olunca bu tür komedilerde ısrar etmenin de anlamı kalmıyor.

Filmin komedi yükü Erkan Kolçak Köstendil‘in üzerine bırakılmış. Erkan’da olmasa diğer karakterlere değil gülmek, tebessüm eden bile olmayacak anlatılan hikayede. Zayıf senaryonun karakterlerinin içi yeteri kadar doldurulamamış. Ortada “Meddah” niyetine iş olsun diye görünen karakterler var ama tatsız. Kurgu zayıf, müzikler ise rezalet. Bir komedi filmine bu kadar rezalet müzik nasıl yapılır. Bir müzisyen, anlatılan hikayeye, karakterlere ve olay örgüsüne göre müzik niye yapamaz anlayabilmiş değilim. Hadi o müzisyen müzikleri yapamadı diyelim, müzikleri dinleyen yapımcı ve yönetmen niye duruma müdahele etmez. Kim olursa olsun, sana bir iş verilmiş ve o işten para kazanıp ekmek yiyorsan işini iyi yapacaksın kardeşim.

Sözün özü : Acemice yazılmış ve acemice çekilmiş bir hikaye var karşımızda.  Tek bir oyuncunun omuzuna bırakılmış komedi yükü saman alevi gibi parlayıp sönüyor. İlk 30 dakikadan sonra saçma sapan replikler, birbirine benzer sahneler ve olaylar nedeniyle filmi seyretmek işkenceye dönüşüyor. Bu film için fazla da yazacak bir şey yok. İzleyip izlememek sizin tercihiniz.

Yönetmen / Senaryo : Haki Biçici

Görüntü Yönetmeni : Emre Pekçakır

Müzik : Mert Oktan

Oyuncular : Kaan Yıldırım, Erkan Kolçak Köstendil, Şinasi Yurtsever, Sarp Apak, Derya Karadaş, Melisa Doğu, Vedat Erincin, Asiye Dinçsoy, Nergis Çorakçı, Tarhan Karagöz, Yakup Turgut

Türkiye / Komedi / 92 Dk.