Normal Bir Kadın
Beden ve Normlar
Endonezya yapımı “Normal Bir Kadın”, bedenindeki kimi arazlar nedeniyle normal olarak görülen güzellik algısının dışına taşan sosyete yaşantılı bir kadının toplumsal dışlanmasını vurgulamaya çalışıyor. Ancak bunu bir gerilim filmi standardında vermeye çalışınca ve de geçmişteki gerçeklerin çok inandırıcı olmamasıyla da kendisinden beklenen etkiyi yaratamıyor.
Endonezya Yapımı Gerilim
Filmin adı sizi yanıltmasın. Başlangıçta normal görülen, oldukça steril bir aile yaşantısında, film ilerledikçe bir takım tuhaflıkları görmemiz için sürenin fazla geçmesi gerekmiyor. 24 Temmuz itibariyle Netflix’de gösterime giren “Normal Bir Kadın”, hem gerilim türündeki niteliği hem de örneklerini az gördüğümüz Endonezya yapımı olması nedeniyle ilgimi çekti. Ne de olsa başta Güney Kore, Japonya ve Çin olmak üzere Asya Sinemasında gerilim türünde iyi örnekleri sık olmasa da görmeye başlamıştık. Bu beklentiyle ekran karşısına geçip izlediğim “Normal Bir Kadın” maalesef beklentimi karşılamadı.36 yaşındaki Milla (Marissa Anita), zengin bir koca, onun annesi ve kızıyla modern bir şatoda yaşamaktadır. Her ne kadar kendisi hanım ağa olarak görülmekte ise de evin asıl patronu babaanne olarak nitelenen Liliana (Widyawai) görülmektedir. Onun 70. Doğum günü partisi bile büyük bir hazırlığı gerektirir. Milla ise bir taraftan eşi olan Jonathan’ın (Dion Wiyoko) annesi olan dominant Liliana ile uğraşırken, diğer taraftan kendisini çirkin olarak gören, sosyal medya yorumlarından çokça etkilenen küçük kızı Angel’i (, ) bu kompleksten uzak tutmaya çalışır.
Kendisi her gün saat 04.30’da kalkıp evin ihtiyaçları ile ilgilenmek zorundadır. Babaannenin sabah kahvaltısında istediği ciğerli yumurta yerine kıymalısından servis yapılması bile oldukça “normal” görülen aile içinde dert olabilmektedir. Günler sonra vücudunun çeşitli yerlerinde yaralar çıkan Milla’nın ruh halinde değişimler yaşanmaya başlar. Özellikle de babaanne ile çatışma yaşar. Artık o vücudu iblisler tarafından işgal edilen, dini vecibelerini yerine getirmeyen, şükür nedir bilmeyen birisi olarak nitelenir, norm dışı görülür ve evden tecrit edilir. Bu sırada eve makyaj uzmanı olarak dahil olan Erika (Gisella Anastasia) sayesinde Milla geçmiş yaşantısına dair bazı gerçekleri öğrenecektir.
Ben ve Alt Ben
Daha çok ülkesinde beden, kimlik, toplumsal baskı temalarını ön plana aldığı çalışmaları ile tanınan Lucky Kuswandi’nin yönettiği Endonezya yapımı “Normal Bir Kadın” filminde de beden, geçmiş gerçekler, aile ve toplum baskısı gibi değiniler var. Hatta film flu olarak bedendeki bu arazların gerçek olup olmadığı konusunda izleyicide bazı şüpheler de uyandırıyor. Ve bir süre sonra psikolojik değişikliklerin sosyete bir ailedeki utanç nesnesine dönüşümü ve kimliği bastırma yönteminin denenmesi de özellikle vurgulanmak istenmiş. Ancak geçmişteki bazı gerçeklerin ortaya çıkış süreci, nedeni, bunu Milla’nın bilmemesi, yeni bir kimlik inşası gibi yapımın ana vurguları çok inandırıcı işlenmemiş. Halbuki örneğin Pedro Almodovar’ın 2011 yılı gerilim türündeki “İçinde Yaşadığım Deri” filminde benzer konuları tatmin eder şekilde izleme fırsatımız olmuştu. Filmin finali de oldukça basit bir şekilde bağlanarak yapıma nihayet verilmiş.
“Normal Bir Kadın”, gerilim arayan izleyiciyi tatmin edici gibi görünmüyor. Hem Milla’nın kendi iç gerilimi hem de düzeni ve itibarı bozulan ailenin baskıları filme etkili bir anlatımla sunulmamış. Filmde gerek İngilizce gerekse Endonezca karması tuhaf bir dilin kullanımını yadırgadım. İngilizce dil kompleksini bu coğrafyalarda kıramamak çok ilginç. Sonuç olarak “Normal Bir Kadın”, normal altı bir yapım olarak hafızalarda çokça yer edinemeyecek türden bir film.
Yönetmen : Lucky Kuswandi
Senaryo : Andri Cung, Lucky Kuswandi
Görüntü Yönetmeni : Batara Goempar
Kurgu : Dinda Amanda
Müzik : Abel Huray
Oyuncular : Marissa Anita, Widyawai, Mima Shafa, Gisella Anastasia
Endonezya / Gerilim- Korku- Dram / 110 Dk.
