Peter Rabbit : Kaçak Tavşan

Yazar:

3 Ağustos 2021

1081

Eğlenceli, Komik ve Sevimli…

Filmi izlemeden önce tam da “İki Şehrin Hikayesi”nin yazarı Charles Dickens’ın sözleri aklımdaydı. Şimdi, tüm zamanların en iyisiydi ve de en kötüsü belki de. Ormanlar yanarken içindeki tüm canlılara ağıtlar yakılmalıydı. Ölen o sessiz kullar, vefakâr canlılar için ne dense azdı. İşte tam da bu ruh duygusu içinde erken bir saatte “Peter Rabbit: Kaçak Tavşan” filminin basın gösterimine gittim. Serinin bu ikincisi de sadece çocuklara yönelik değil, büyüklerin de rahatlıkla izleyebilecekleri bir yeni yapım niteliğinde.

Bu türden eğlenceli filmlerin aranan yönetmeni Will Gluck’un senaristliğini de üstlendiği serinin bu ikinci bölümünde, tavşanlar üzerine eğlenceli kitaplar kaleme alan ve tam bir tavşan dostu olan Bea (Rose Byrne) ilk başta küstah yapısı ile başta Peter olmak üzere diğer tavşanların da kâbusu olan Thomas (Domhnall Gleeson) ile evlenir. Bunun yanı sıra popülerliği gittikçe artan Bea’ya yeni kitap teklifleri gelir. Ancak para düşkünü yayıncı Nigel Bassil (David Oyelowo) hayvan dünyasını tüm sevimliliğiyle yansıtan yeni yazarı Bea’dan tüm o saflığın yitirildiği yeni sipariş kitaplar yazmasını ister. Artık tavşanlar neredeyse bilim kurgu kahramanları haline getirilecektir. Tüm bunlar olurken Thomas ile çatışan kahraman tavşanımız Peter evden kaçar ve babasının arkadaşı olduğunu söyleyen yaşlı tavşan Barnabas ile tanışır ve onunla birlikte suç dünyasına adımını atar. Birden fazla hikâyeyi 90 dakikaya sığdıran filmde, düğümün çözülmesi Thomas ile tavşan Peter arasındaki yanlış anlamanın sona ermesini gerektirecektir…

Tavşan Yürekli mi? Suskun mu?

Serinin ilk filmi gibi bu yapım da 90 dakikalık süresi boyunca bir an bile sıkmadan bazen de absürt durumlarla beslenen yapısıyla çok sürükleyici. Üstelik sevimlilikleri, atasözü haline gelmiş ve korkaklığa karşılık gelen tavşan yürekli sözünün muhatabı ve suskunlukları ile bilinen tavşanları önümüze çok daha şirin, cesur ve de çok konuşkan olarak seriyor. Seslendirmenin başarısı ile de görüntüye yansıyan tüm o sevimli haller daha da katlanıyor. Tavşanların dostu Bea rolünde Rose Byrne de yine bu tür sevgi temelli yapımların başarılı, aranan oyuncusu ve bu seride de bu halini yeniden kanıtlıyor.

Film, çocuklar ve de erişkinlere bazı önemli konuları üstelik birçok canın yittiği bu yangın ortamında yeniden hatırlatıyor: Thomas’ın dediğinin aksine hayvanlar hiç de duygusuz değildirler. Bunu yakından görmek için aç bir sokak köpeğinin gözüne bakmamız yeterli. Aristoteles’in hayvan duygusu üzerine düşüncelerinin üzerinden de çok uzun zaman geçti ve halen türler arası iletişim ve birlikte yaşama temeli maalesef çok zayıf. Sanki dünya bize mahsusmuş gibi insan hoyratlığı devam ediyor. Bu durum sadece doğal ortamlardaki hayvanlar için sınırlı da değil üstelik.

Suç ortamına karışan tavşan Peter’in ev hayvanı olarak alındığı kısımdan da görüldüğü gibi aslında eve aldığımız hayvanların bir nevi kapatılma rejimine maruz kalmaları da çok tartışılması gerekli. Hayvanat bahçeleri konunun en trajik kısmı ve artık bu çağda kapatılmaları gerekli. İşte ilk başta dudak büktüğümüz bu sevimli filmin bana hatırlattıkları bunlardı. Üstelik tüm bunları yerinde bir mizah ve akıp giden eğlenceli haliyle sunmakta. Fakat filmde ilk bölümde de rastladığım eksiklikler devam ediyor. Öncelikle Tavşan Peter suç dünyasına girdiğinde ve diğer kısımlarda da tam bir insan gibi çizilmiş. Türler arasındaki farklar daha iyi yansıtılabilirdi bence. Fazla insansı buldum açıkçası. Ve üstelik final bölümünde Peter’ın eski suç ortakları türdeşlerine yaptıkları da çok insan odaklı geldi bana. Bunlar da eleştirilerim…

Filmde sıklıkla ismi zikredilen Charles Dickens’ın tavşanlara özgü sevgi sözleri ile de beslenen aksiyonu bol “Peter Rabbit Kaçak Tavşan”, bu hafta gösterime girecek. Çocuklarıyla birlikte büyüklerin dünyasına seslenen türünün iyi örneği ve de çok ışıltılı bu filmi sinemada izlemek büyük bir keyif olacaktır… İyi seyirler…