Zoraki İkili / Loin du périph
Eleştiriye Filmin Türkçe Adıyla Başlayalım
Filmin orjinal ismini aslına bağlı çevirecek olursak “Çevre Yolundan Uzakta” ya da “Yolun Öte Yakası”. Filmin içeriğini düşündüğümüzde “Yolun Öte Yakası” daha anlamlı olurdu.
Filmin Türkiye yayın haklarını elinde bulunduran Netflix, karakterleri farklı iki polisin birlikte bir soruşturmayı yürütmesi nedeniyle “Zoraki İkili” adını vermişler. Bence bu isim olmamış.
Ana kahramanlar iki polis fakat ana konu daha derin, hikaye üzerinden bir isim koymak daha anlamlı olurdu…
Bu hafta Kayda değer beklediğim bir film yoktu, yazmak için hangi filmi izlesem diye arama yaparken Fransız filmi “Zoraki İkili” afişinin Fransız yapımı olduğunu görünce izlemeye karar verdim.
Sürprizle karşılaştım. Filmin büyük bölümlerinin çekimleri yaşadığım bölge olan Rhône-Alpes ‘de yapılmıştı. Filmi seyrederken “buralar bizim bölgelere çok benziyor” dedim içimden. Doğa harikası dağlar, ormanlar ve tren istasyonları hiç yabancı değildi. Hikayenin ilerleyen bölümlerinde yanılmadığımı gördüm. Paris’ten gelen ikilinin arasındaki konuşmalar zaten bölgeyle ilgili fikir vermişti. ”Küresel ısınma buraya gelmemiş” “Fransa’da bu kadar çok güzellik varken insanlar reunion adasına neden gider” gibi bölgenin güzelliğini ifade eden cümleler araya serpiştirilmiş; doğrusu çekimlerin bu bölgede yapılması filme ayrı bir renk katmış.
BİR POLİS HİKAYESİNDE IRKÇILIK FOTOĞRAFI
Bizim yeni tanışmaya başladığımız göçmenlik ve sığınmacılık olgusuyla Fransa çoktan tanışmıştı. Göçmenler genellikle kendi sömürgelerinin vatandaşlarından oluşuyordu.
Bugüne kadar sosyalist yönetimler; Mitterand olsun François Hollande olsun süreci iyi götürdüler; ancak içten içe gelişen ırkçılığın gelişmesini engelleyemediler demek ki.
Daha yeni yapılan seçimlerde Irkçı ittifakın temsil eden Le Pen yüzde kırk iki oy aldı. Dolayısıyla Fransa’da yaşanan bu sorun elbette film ve dizilerin baş konusu oldu. Bu yıl 10’a yakın Fransız filmi izledim, sekizinde ırkçılık işlenmişti…
Loin du Periph İn konusu ise; Ousmane Diakite (Omar Sy) ve François Monge (Laurent Lafitte) iki polistir. Ousmane Afrikalı kökenlidir, François ise Fransızdır. Renkleri farklı olan bu polislerin kişilikleri, mesleki tarzları da farklıdır; iki eski arkadaştırdılar aynı zamanda, kader onları vahşi bir cinayeti aydınlatmak üzere on yıl sonra bir araya getirir. Cinayet Rhon Alpes bölgesinde bir kasabada işlenmiştir. Paris’ten yola çıkan ikili olay mahaline geldiklerinde cinayetin arka planı aydınlatmak için çok daha çetrefilli bir yola gireceklerdir.
Aslında bildiğimiz bir hikaye; bazı devlet kurumlarının ve bazı polislerin suç örgütleriyle ortak hareket etmesi… “Irkçılık” neresinde bu filmin diyecekseniz. Polisin siyahi olmasından kaynaklanan laf vurmalardan tutun da göçmenlerin toplu bulunduğu binayı havaya uçurma girişimine kadar sürüyor…
EĞLENCELİ KLASİK BİR POLİSİYE
Mizah dozu kıvamında, uyumsuz görünen ama aslında uyumlu olduğunu başından beri hissettiğiniz ikilinin aralarındaki çekişmeler filmin espri bölümünü oluşturuyor. Espriler kaliteli: edebiyattan, Amin Maalouf‘dan alıntılar yapılmış.
Diğer bölümler ise bildiğimiz klasik polisiye takipleri, aksiyonlar. Müzik bile eski bir polisiye dizisinin müziği ya da benzeriydi.
Çekimlerde naturalist akımın izlerine de rastlayacaksınız. Fransız filmlerinin özünü ve konunun nasıl işlenildiğini kavradım sanırım. Yapımcılığı bilmeden izlesem bile “bu Fransız filmidir” diyebilecek aşamaya geldim.
Filmin yönetmenliğini; 2005’te “Kır Zincirlerini” filmiyle üne kavuşan; ardından “Titanların Savaşı” “Taşıyıcı” ve “Sihirbazlar Çetesi” gibi filmlere imza atan Louis Leterrier.
Seyredilmeye değer…
Yönetmen : Louis Leterrier
Senaryo : Stéphane Kazandjian
Görüntü Yönetmeni : Thomas Hardmeier
Kurgu : Vincent Tabaillon
Müzik : Guillaume Roussel
Oyuncular : Omar Sy, Laurent Lafitte, Izïa Higelin, Dimitri Storoge, Jo Prestia, Catherine Schaub-Abkarian, Samir Decazza, Sylvain Katan, Sabrina Ouazani
Fransa / Komedi-Aksiyon / 118 Dk.
