Babamın Sırları / Les Secrets De Mo Pere / My Father’s Secrets

Michel Kichka’nın çizgi-romanından alınan “Babamın Sırları / Les Secrets De Mo Pere”e Cannes’da 2 ödülün sahibi oldu.

BİR AUSCHWİTZ TRAVMASI

Babaları temerküz kampına yollanan 2 çocuğun öyküsünü anlatan film son derece ilginç, dokunaklı,etkileyici ve komik. Çocuklardan biri olan Michel Kichka, “her yaştaki okuyucumla iletişim kurmanın yolunun mizahtan geçtiğine inanıyorum” diyor. Yönetmen Véra Belmont, “filmin tüm nesillere Bir Daha Asla yaşanmaması fikrini aşılama amaçlı” olduğunu söylüyor.

*Yazımda Michel Kichka ile yaptığım bir söyleşi de yer alıyor.

Belçikalı- İsrailli karikatürist Michel KichkaBabama Söyleyemediklerim” çizgi romanında, Auschwitz ölüm kampından sağ kurtulan babası Henri Kichka’nın öyküsünü anlatmıştı. Bu eşsiz ve ilginç çalışma Holokost’un en şaşırtıcı eserlerinden biriydi. Yönetmen Véra Belmont bunu uzun metrajlı bir çizgi filme dönüştürmeye karar verdi. Bu uyarlamadan çıkan “Babamın Sırları” adlı yaratıcı bir animasyon filmi çıktı. Filmin 75. Cannes Film Festivalimde yapılan dünya prömiyerini, yaratıcısı Michel Kichka, büyük oğlu David ve karikatüristin can dostu İzel Rozental ile birlikte izledim.

“NAZİLERE KARŞI KAZANILMIŞ BİR ZAFER DAHA”

Yazıma Michel Kichka ile yaptığım röportaj ile başlıyacağım. Ardından filmin konusunu anlatıp eleştirisini yapacağım.

– Fransız kültüründen geliyorsunuz. 20 yaşındayken aliya kararını aldınız. Fransa ve Belçika’dan “Chevalier Des Arts Et Des Lettres” nişanlarını aldınız. Kendinizi hangi kültüre ait hissediyorsunuz ?

-2 kültüre aitim. Çocukluk ve gençlik yıllarımın franko-belçika kültürü ve 48 yıllık İsrail kültürü. Aliya yapmak ve İsrailli olmak kökenlerimdeki kültürü inkar etmeyi gerektirmiyor. Bunu yeni ülkemin bir zenginliği olarak kabul ediyorum.

-Babanız Auschwitz temerküz kampına gönderildi. Size bu konuda ne anlattı ?

-“Çocukluğum ve yeniyetme yıllarımda tek bildiğim “babamın temerküz kampına yollandığı” idi. 2004 yılında babamın “Kamp Gecelerinde Yitirilmiş Kayıp Ergenlik” adlı kitabı yayınlanınca babamın yaşadığı kabusu öğrenebildim. O yıl 50 yaşındaydım.

-Kitabınızda çocukluk döneminizle bir hesaplaşma yapıyor musunuz ?

-Kitabım ne çocukluğum ne de babamla ilgili bir hesaplaşma yapmıyor. Açık kalplilikle ele alınmış bir otobiyografik öykü anlattım kitabımda.

-Bu kitapta ailenizin Auschwitz travmasının izleri var. Genç nesillere “Bir Daha Asla” mesajını veriyor musunuz ?

-Kitabımdaki mesajlar satır aralarında gizli. Onları keşfetmek ve yorumlamak okuyucuya düşüyor. Ben kendi gerçeklerimi sergiledim. Shoah’ın 2. kuşağına ait olmanın duygusunu aktarmaya çalıştım. Bir kitap yayınlandığında artık okuyucuya aittir.

-Filmi nasıl buldunuz ? Beğendiniz mi ?

– Serbest bir uyarlama olan filmi, yüreklere hitap ettiği için etkileyici buldum. Véra Belmont kitabın ruhunu günümüz genç kuşaklarına erişilebilir kılmada başarılı oldu. Kitabımda yetişkinlere hitap ettiğim konulara zekice yapılmış eşdeğer benzetmeler yapmış. Filmi senaryosuyla, araştırmacılığıyla, yaratıcılığı ve animasyon tekniğiyle başarılı buldum. Kitabımdaki öykünün ana fikri ve karakterlerim filme ustalıkla aktarılabilmiş. Filmin kitabıma getirdiği değişiklikleri çok olumlu buldum. Film bütünüyle beni tatmin etti. Filmin duygusal tansiyonunun başarılı olduğunu projeksiyon esnasında izleyici tepkilerinden gördüm. 2 yıl önce kaybettiğim babam filmi görmüş olsaydı, “Nazilere karşı kaydedilmiş bir zafer daha” yorumunu yapardı.

-Filmin kitabınızdaki mesajları aktarmadaki başarısı nedir ?

-Filmin mesaj aktarmada başarılı olduğuna katılıyorum. Cannes’da aldığı 2 ödül , “Kolejliler En İyi Film Ödülü” ve “Liseliler Ödülü” bunun kanıtı.

-Cannes Film Festivalleri sayısız İsrailli sanatçıyı ağırladı. Ronit Elkabetz festivalin gediklisiydi. Amos Gitai 5, Ari Folman 2 filmle yarıştı. Etgar Keret Altın Kamera Ödülü kazandı. Sizin Cannes deneyiminiz nasıl oldu ?

– Cannes’da bulunmakla büyük bir mutluluk yaşadım. Dünya prömyerinin festivalde yapılması bana onur getirdi. Aynı zamanda bunu yeni bir maceranın başlangıcı sayıyorum. Film bir Fransa-Belçika ortak yapımı. Cannes’da İsrail filmi olarak takdim edilmedi.

 

Michel KichkaBabama Söyleyemediklerim”in yaratma sürecini şöyle anlatıyor: “Holokosttan etkilenen bir 2. nesil mensubu olarak, konumun çizgi-roman tekniğine uygun düşeceğini düşündüm. Her yaştaki okurumla iletişim kurmanın yolunun mizahtan geçtiğine inanıyorum. Véra Belmont’un yaptığı teklifi hemen kabul ettim. Zira çizgi-film tekniğiyle bir ilke imza atacak olan “Babamın Sırları” her yaşta izleyiciye hitap etme özelliğini taşıyor. Film de aynen kitabım gibi yaşanmış bir travmanın ve kabullenmişliğin öyküsü. Taşıdığı önemli mesaj günümüz gençliği için bir ders niteliğinde. Animasyon stüdyosunun harika bir iş çıkardığını düşünüyor ve bu konuda kendimi gerçekten şanslı hissediyorum.

FİNAL BÖLÜMÜ YÜREKLERE HİTAP EDİYOR

1954 Liege doğumlu Michel Kichka 20 yaşındayken aldığı aliya kararından sonra Kudüs’te grafik sanatı tahsili gördü. Ablasının ardından İsrail’e göç eden Michel, kendisiyle aynı mesleği seçip tasarımcı oldu. 1990 yılından itibaren siyasi ağırlıklı karikatürleri Le Monde, Herald Tribune, L’Arche, Courier İnternational, Yedioth Ahronoth’ta yayınlandı, aralarında France 24’ın da olduğu TV kanallarında programlar yaptı. 2012 yılında yazdığı “Babama Söyleyemediklerim” adlı çizgi-romanı İzel Rozental dilimize kazandırdı. Kitap Gözlem Yayıncılık’ta yayınlandı. Tanıtımı için Michel Kichka İstanbul’a geldi.

Neden bahsediyor bu kitap ? 1960’lı yıllarda Michel ve kardeşi Charly’nin Belçika’da mutlu bir yaşamları oldu. Suskun ve ketum bir insan olan babaları Henry çocuklarına geçmiş hayatından pek bahsetmez. 2 kardeş babalarına büyük bir maceraperest, korsan veya hazine avcısı gözüyle bakarlar. Ancak Henry’nin büyük bir sırrı vardır.

Véra Belmont, Valérie Zenatti ile müştereken senaryosunu yazıp yönettiği “Babamın Sırları”nın yapım sürecini şöyle anlatıyor : ”Michel Kichka’nın çizgi-romanını bir temerküz kampında çekemezdik. Auschwitz gibi gösterilmesi zor bir yeri nasıl gösterebilirdik ? Esasen Michel Kichka da konuyu bir kampta anlatmıyordu. Ben aklımdaki bir soruya cevap aramaya çalıştım: Bu şartlar altındaki tutsaklar hayata nasıl tutunabilirler ve kurtuluştan sonra neleri yaşadılar ? Elimizdeki konuda 2 çocuk, kendilerini aşan bir olayı anlamaya çalışıyordu. Çizgi-film tekniği, temsil edilemeyecek kadar ağır durumlara, mizah aracılığıyla hafifletme gücünü veriyor. İzleyiciyi de gülümsetirken düşünmeye zorluyor. Shoah’ı bilmeyen genç nesillere de ulaşma ayrıcalığını getirebiliyor. Çalışmamız tüm nesillere “Bir Daha Asla” yaşanmaması fikrini aşılamaya amaçlı. Antisemitizmin, İslam karşıtlığının, yabancı düşmanlığının tırmandığı günümüzde, 20. yüzyılın ilk yarısında işlenen insanlık suçunu hatırlatarak, genç nesillere bu tehlikeleri göstermek borcumuzdu.

Senarist ikilisi buldukları akılcı formüllerle romanda yaptıkları değişikliklerden biri Michel’in kardeşi Charly ile ilgili. Annesiyle babasının kendisine hayatın güçlükleriyle mücadele etme azmini veremediğini söyleyen, sevgisizlik içinde büyüyen Charly, çözüm yolunu ebeveynlerine olan kırgınlığını intihar ederek anlatmakta bulmuştu. Aileyi sarsan bu dram Michel ile babasının yakınlaşmasını sağlamıştı. Véra Belmont, bu durumu yumuşatarak senaryosunda Charly’yi bir kaza sonucu öldürüyor. Kichka ailesinin geçirdiği ağır travmalardan birinin filmde yumuşturulmasını olumlu buldum. -Sinema sanatında animasyon tekniğinin zirvesinden ustalıkla yararlanan bir kadronun başarılı çalışmasının 74 dakikayla sınırlandırılmasını da yerinde buldum. Shoah’ın gölgesinde geçen çocukluk yıllarını anlatan film son derece ilginç, dokunaklı ve komik. Film ince ve yetkin mizahıyla Holokost’u gerçekleştirenleri tiye alıyor. Véra Belmont bilhassa son derece etkileyici olan filmin final bölümünde mizansendeki ustalığını kanıtlıyor.

1938 doğumlu Fransız yapımcı- yönetmen – senaryo yazarı- oyuncu Véra Belmont’un François Truffaut ve Yeni Dalga akımı öncülerinden etkilenerek yönettiği 7 uzun metrajlı filmi var. Bunların en önemlisi “Marquise” (1997) konusu 14. Louis döneminde geçen, Sophie Marceau ile Lambert Wilson’un yer aldığı bir komedi. “Rouge Baiser” adlı filmi 1986 yılında Berlin Film Festivalinin ana yarışmasında yer alan bir dram. Belmont’un bir önceki filmi “Survivre Avec Des Loups” (2007) 1942’de Ardennes dağlarındaki küçük bir evde Almanlardan gizlenen Yahudi kız çocuğunun öyküsünü anlatmıştı. 90 yaşındaki Véra Belmont sağlık sorunları yaşadığı için filmin Cannes’daki prömiyerine gelemedi. Sorulara senarist arkadaşı, “Shoah’ı Anma Vakfı”nın Yahudi Kültür Komisyonu üyesi Valérie Zenatti yanıtladı.

Babamın Sırları” 21 Eylül 2022’de Fransa’da vizyona girecek.

Yönetmen : Véra Belmont

Senaryo : Véra Belmont, Valérie Zenatti

Fransa-Belçika / Animasyon-Dram / 74 Dk.

OrtaKoltuk Puanı:

CEVAPLA

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz