Neil Burger tarafından yönetilen Voyagers; Senaryo anlamında başarılı, kurgu ve kamera hareketleri olarak başarılı bir filmdir. Filmin birçok başarısı ve memnun edici bir sürü olgusunun yanı sıra işlenilen senaryo ve içerik derin bir anlam içererek genç kitleyi ele alır. Genç kitlenin yaş itibariyle getirdiği his ve duyguların kontrol altında tutulmaması ve serbest bırakılması doğrultusunda meydana gelecek karmaşa ve kaos ortamını ele alır. Zac karakteri bu kaos olgusuna en iyi örnek olabilir, Zac karakterinin kaosa önderlik etmesi ve her bir karakteri ayrı bir şekilde maniple ederek, kendi tarafını kuvvetlendirmesi, karakterin başarılı ve güçlü bir şekilde kurgulandığının kanıtıdır.
Çoğu zıt karakterli filmler içerisinde kötü karakterin genel yapı itibariyle motivasyonu düşük olarak sunuluyor, anlaşılır daha doğrusu iyi işlenmiş bir motivasyonlu kötü karakter az sayıda mevcuttur, elbette başarılı bir sürü örnek vardır. Batman: Dark Knight filminde Heath Ledger’ın canlandırdığı Joker karakteri buna en iyi örnektir. Zac karakteri maalesef o kadar başarılı değil, Zac karakteri Arrow dizisinde 5.sezon kötüsü olan Prometheus karakteriyle benzer özellikleri tam anlamı ile olmasa dahi mevcuttur. İki karakterde eylemlerini gerçekleştirirken küçük adımlarla ilerleyerek çevrede bulunan kişileri kendi safına çekmektedir.
Filmin kendine has, orijinal bir konuya sahip olmasının yanı sıra bu konuyu dengeli ve başarılı bir şekilde seyirci karşısına sunması takdir edilebilir. Konu yabancılık barındırmayan normal bir konu olarak görülse de, yönetmenin konu içerisinde ekleme ve kurgulama yapması filmi başarılı bir film konumuna yükseltiyor.
Filmin başlangıç konularından biri olan Blue adlı içecek ve bu içeceğin genç kitlenin doğal dürtülerini baskılaması ve Star Wars’ta bulunan Jedi’lar gibi duygusal bağ veyahut hislerden uzak bir hale getirip, dürtüleri bastırması ve bunun neticesinde ise karakterlerin duygularının sağlıklı bir şekilde yaşayamaması ve bu durum ortadan kalktığında tecrübesiz bir şekilde serbestçe ve kontrolsüzce davranmaları, karakterlerin insanı daha doğrusu fıtri/doğal duygular konusunda tecrübesiz olmasından kaynaklandığını yönetmen başarılı bir şekilde anlatmaya gayret göstermiştir. Bunun en büyük örneği ise karakterlerin duygu patlamaları sırasında araya atılan kesitler bunun en iyi örneğidir.
Zac ve Christopher karakteri iki ayrı zıt karakter olmasına rağmen, filmin başında arkadaş konumunda gösteriliyor lakin arkadaşlık olgusu çıkar ilişkisine kadar sürüyor. İki karakter Blue’u içmeyi bıraktıklarında gerçek karakterleri ortaya çıkarak Zac’in (Kimi seyirciyi rahatsız edici.) kontrolsüzce bulunduğu eylemler, Christopher karakterine ters düşerek ikili arasında ki çatışmayı arttırması yönetmenin her o yaşta ki insanın aynı düşünce ve dürtülere sahip olmadığını ve genel genç-ergen konumun aksine çıkarak yeni bir bakış açısı getirmiştir.
Sonuç olarak yönetmenin Limitless (Limitsiz) filminde ki gibi etkileyici ve devamlı kamera hareketleri ve sınırların ötesine çıkma teması dengeli ve başarılı bir anlatımın doğrultusunda normal izlenebilecek bir film olmaktan çıkartıp, normalin üzerinde olan başarılı ve gerçekten izlenebilecek ve memnun kalınabilecek bir film konumuna getirmiştir.
Misafir Yazar : BERK ANIL YAVUZ
Yönetmen / Senaryo : Neil Burger
Görüntü Yönetmeni : Enrique Chediak
Kurgu : Naomi Geraghty
Müzik : Trevor Gureckis
Oyuncular : Colin Farrell, Tye Sheridan, Isaac Hempstead Wright, Lily-Rose Depp, Viveik Kalra, Fionn Whitehead, Archie Renaux, Chanté Adams, Madison Hu, Quintessa Swindell, Veronica Falcón, Rafi Wilder
ABD / Macera-Gerilim-Gizem-Bilimkurgu / 108 Dk.
Farklı açılardan güzel bir değerlendirme emeğinize sağlık
Sevdim
Çok güzel bir yorumlama olmuş.
başarılı