Ayrılma Kararı

Yazar:

24 Temmuz 2022

5443

Ayrılma Kararı / Decision To Leave / Haeojilgyeosim

MİZANSEN USTASI KORELİ

Bong Joon Ho’dan 3 yıl sonra Park Chan- Wook “Ayrılma Kararı / Decision To Leave / Haeojilgyeosim” ile katıldığı 75. Cannes Film Festivalinde, ülkesi G. Kore’ye 2. bir Altın Palmiye Ödülü getirmek için yarıştı. “İhtiyar Delikanlı / Old Boy” (2003) ile Cannes’da Jüri Büyük Ödülü, “Kan Arzusu / Thirst” (2009) ile Jüri Ödülü kazanan Park Chan- Wook bu festivaldeki tırmanışını bir Altın Palmiye ile sürdürmeyi amaçlıyordu. Ancak En İyi Yönetmen Ödülüyle yetinmek zorunda kaldı.

G. Koreli yönetmen “İhtiyar Delikanlı” ile hak ettiği Altın Palmiye’yi Amerikalı belgesel ustası Michael Moore’un “Fahrenheit 9/11”ine kaptırmıştı. Jüri başkanı Quentin Tarantino bu ödül için vatandaşını tercih etmişti. Aldığı 40 ödülle “İhtiyar Delikanlı” şiddet sinemasının kült filmi olmuştur.

“Parazit” dünya prömiyerini yaptığı Cannes’da Altın Palmiye Ödülünü kazanan ilk G. Kore filmi olmuştu. Film 4 Oscar Ödülüyle taçlandırılmış, aldığı 300’ü aşkın ödülle 2019’da “yılın filmi” sıfatını kazanmıştı.

Park Chan- Wook romantik ve erotik gerilim filmi olan “Decision To Leave”de, iddialı bir mizansen ustası olduğunu bir kez daha kanıtladı. Koreli yönetmen beklentileri haklı çıkaran mizanseniyle usta işi bir psikolojik dramaya imzasını atıyor. Başarısına, kartpostal tadındaki fotoğraflarıyla filme görkemli bir görsellik kazandıran görüntü yönetmeni Ji-yong Kim’i de ortak etmek lazım.

Gerilim sinemasının ustası Park Chan- Wook’un senaryosunu Seo-kyeng Jeong ile birlikte yazdığı öyküyü “Bu kayıp hikayesini trajik yönüyle anlatma yerine, yetişkinlere hitap edecek şekilde, incelik, zerafet ve mizahla ele almayı tercih ettim” diyerek mizansendeki tercihini izah etti. Kariyerinin ilk dönemlerinde ustalığını kanıtladığı neo-noir’lara ve polisiye gerilimlere dönüş yaptığı “Decision To Leave”de, senaryo melankolik, gizemli cinayet masası dedektifi ve sorguladığı 1 No.lu şüpheli kurbanın eşinin karakter tahlillerini başarıyla yapıyor.

BİR “İMKANSIZ AŞK” ÖYKÜSÜ

Ulaşılmaz bir arzu nesnesine dönüşen bir femme-fatale’e dedektifin beslediği imkansız aşk öyküsü filmde melanklolik bir dille anlatılıyor. “Decision To Leave”in, “Parazit”in burjuvaziye eleştiri getiren zengin konusuyla kıyaslanamayacak basit bir konusu var. Karanlık bir aşk öyküsünü anlatan bu gerilim ve cinayet dramasında, araştırdığı bir cinayete kurban giden adamın eşine aşık olan bir dedektif var. Soruşturduğu cinayetin 1 No.lu sanığı maktulun karısıdır. Senaryo, dağlık bir kırsalda olası bir cinayet davasını araştıran gayretli bir dedektifi merkezine alıyor.

Tırmanış yaptığı dağdan şüpheli bir şekilde düşen varlıklı bir adamın ölümünü araştıran dedektif Hae-Joon’un adamın gizemli eşi Seo-rae’ye yakınlaşması ile bir “imkansız aşk”ın filizlendiğini hissediyoruz. Kocasının ortadan kaybolmasından dolayı üzgün görünmeyen Seo-rae izleyiciye ideal suçlu olarak sunuluyor. Metodik, gururlu ve hırslı genç polis müfettişi Hae-Joon ve aşk hayatında şansız olduğunu öğrendiğimiz, üstündeki şüphelere rağmen dürüst ve cüretkar Seo-rae arasındaki karşılıklı hayranlık ve yakınlaşma senaryoda ustalıkla çizilmiş.

1963 Seul doğumlu yönetmen- senaryo yazarı- yapımcı, felsefe tahsili yapmış Park Chan- Wook kariyerinin 7. uzun metrajlı filmi “İhtiyar Delikanlı / Old Boy” (2003) ile adını duyurmuştu. Chan- Wook, Emile Zola’nın “Thereze Raquin”inden esinlenen vampir filmi “Kan Arzusu / Thirst” ile 2009’da Cannes’da Jüri Ödülünü kazandı. Aynı festivalde gösterilen “Ah-ga-ssi / The Handmaiden” (2016) cüretli konusuyla beğeni kazandı. Hikayenin yapısı çok değişik bir biçimde sunulmuş filmin estetiği, görselliği ve cinselliği ele alışı çok farklı. 30’lu yılların zengin konulu gotik romanındaki atmosferini yansıtan görkemli görselliği, Park Chan- Wook’un ironi yüklü anlatımı, iki kadın kahramanı arasındaki cüretli seks sahneleriyle bu filmin, yönetmenin “İhtiyar Delikanlı”dan sonra en başarılı yapıtı olduğuna inanıyorum.

6 yıllık bir suskunluk döneminden sonra yaptığı “Decision To Leave” i Chan- Wook Cannes’daki basın toplantısında şöyle anlattı: “Kollektif bir çalışmanın ürünü olan sinemanın etkisinin azalmayacağını düşünüyorum. Kısa metrajlı film yaptım, televizyon serisi yaptım ama sinema filmlerinin sinema salonlarında izlenerek etkileyici olabileceğine inanıyorum. Filmimin sinopsisini okuyanlar arasında, bu konuyu 100 defa izledim diyen çıkacak. Filmimin 1. bölümünden 2.’sine geçince herşey değişiyor, femme-fatale kahramanım 2. bölümde tamamen kimlik değiştiriyor. Senaryoyu yazarken 2 ilham kaynağım vardı. Uyarladığımız roman bir katili açığa çıkarmak isteyen bir polisle ilgiliydi. G. Korenin puslu ikliminde konuyu anlatmak bana kolaylık sağadı.”