Emilia Pérez
Siyasal gerilim, ailevi melodram, kefaret, kabullenme ve ihanet öyküsü..
“Emilia Pérez” Meksika uyuşturucu trafiğiyle bağlantılı bir siyasal gerilim, bir ailevi melodram, bir kefaret, kabullenme ve ihanet öyküsüdür ama öncelikle mükemmel bir müzikaldir. Klasik Hollywood biçemini aşarak türü yenileyen, şarkıların ve dansların diyalogların ve anlatının ayrılmaz bir öğesi olarak öyküyle bütünleştiği bir filmdir. Bu karanlık öyküde söylenecek önemli bir şey varsa konuşacak yerde çoklukla şarkıyla söylendiği bir filmdir. Cumartesi Annelerini anımsatan, ancak kaybolanları çocuklarının aradığı, “ben buradayım” diye başlayan ve “biz buradayız” diye süren o görkemli görsel işitsel sekansı bir izleyenin bir daha unutamayacağı bir filmdir. Duyguların doruğa çıktığı anda müziğe geçilmesiyle Jacques Demy’nin doğal duygusallığına selam çakan bir filmdir.
Fransız Sinemasının bir döneminin ünlü yazar yönetmeni Michel Audiard’ın 1952 doğumlu oğlu Jacques Audiard, babasının yolunda sinema yapan, ondan da bol sayıda ödül kazanmış bir sinemacı.
Acılı erkek karakterlerin öne çıktığı, aşırı duygusal ilk önemli filmleri “Regarde les hommes tomber”, “Un héros très discret”, “De battre mon cœur s’est arrêté” ile, aldığı çok sayıda ödüle karşın “popüler sinemacı” olarak eleştirilen Audiard, giderek melodrama yakın duran öykü anlayışını daha yalın daha doğal biçemlere getirmeyi başarmış, bu gelişim Cannes’da Altın Palmiye dâhil önemli ödüller getirmiştir. Arayışlarını durmaksızın sürdüren yazar yönetmen 2004 Cannes Film Festivalinde Jüri Ödülü, dört başrol oyuncusuna birlikte En İyi Kadın Oyuncu Ödülü ve Müzik Ödülü alan “Emilia Pérez” ile suç, uyuşturucu trafiği, pembe dizi ve melodramı harmanlayan öyküsünü etkileyici müzik ve usta işi koreografiyle, danslı şarkılı müzikal formatında anlatmayı başarıyor.
Filmin çıkış noktası epey şaşırtıcıdır. Hak ettiği takdiri görmeden çalıştığı büyük firmada, adaleti sağlamaktan çok suçluları aklamak zorunda kalan avukat Rita’nın aradığı kurtuluş, hiç beklemediği bir yerden, Meksika’nın en güçlü uyuşturucu kartellerinden birinin lideri Manitas del Monte’den gelir, Evli ve iki çocuk babası Manitas, kendini her zaman kadın hissetmiş ve ömür boyu bu arzusuyla mücadele etmiştir. Durumu dayanılmaz hâle geldiği için, cinsiyet değiştirerek Manitas olarak yok olmaya ve kadın olarak yeni bir yaşama başlamaya kararlıdır. Yıllardır hazırlıklarını sürdürdüğü planını gizlice gerçekleştirmesi için Rita’yı işe alır… Arka planında 100.000 kişinin kartel savaşlarında katledilerek kaybolduğu Meksika’daki toplumsal ve siyasi çürümüşlüğü işleyen öykünün sayısız katmanını keşfetmeyi izleyiciye bırakarak filmi sinemasal açıdan ele alalım.
“Emilia Pérez” Meksika uyuşturucu trafiğiyle bağlantılı bir siyasal gerilim, bir ailevi melodram, bir kefaret, kabullenme ve ihanet öyküsüdür ama öncelikle mükemmel bir müzikaldir. Klasik Hollywood biçemini aşarak türü yenileyen, şarkıların ve dansların diyalogların ve anlatının ayrılmaz bir öğesi olarak öyküyle bütünleştiği bir filmdir. Bu karanlık öyküde söylenecek önemli bir şey varsa konuşacak yerde çoklukla şarkıyla söylendiği bir filmdir. Cumartesi Annelerini anımsatan, ancak kaybolanları çocuklarının aradığı, “ben buradayım” diye başlayan ve “biz buradayız” diye süren o görkemli görsel işitsel sekansı bir izleyenin bir daha unutamayacağı bir filmdir. Duyguların doruğa çıktığı anda müziğe geçilmesiyle Jacques Demy’nin doğal duygusallığına selam çakan bir filmdir.
İlk kez bu düzeyde bir kadın filmi yapmış olan Audiard’ın oyuncu yönetimi de çok başarılıdır. Oyunculuğu, kusursuz İspanyolcası, şarkıları, Meksika’daki toplumsal çürüme karşıtı o benzersiz dans sahnesiyle Zoe Saldaña, “Avatar” ve “Guardians of the Galaxy” dekilerden çok daha önemli roller hak eden müthiş bir oyuncu olduğunu kanıtlar. Emilia Pérez’e getirdiği müthiş inandırıcı ve doğal yorumla Karla Sofía Gascón, Cannes tarihinde ilk kez ödüllendirilen transseksüel oyuncu olur ki bu ödüle uluslararası çok sayıda yenisinin de katılacağı kesindir.
İki saat boyunca çok etkileyici bulduğum 132 dakikalık “Emilia Pérez”in son çeyrek saati, Audiard’ın tüm çılgınlıklarını geride bırakarak, tahmin edilebilir bir klasik gerilim ve aksiyon formatıyla geleneksel sinema kalıplarına dönüşü beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Hatta bu sebepten dolayı, çok başarılı olsa da “Emilia Pérez”in bir başyapıt olamadığı kanısındayım. Ama yine de vizyonda kaçırılmaması gereken çok önemli bir film.
Yönetmen / Senaryo : Jacques Audiard
Görüntü Yönetmeni : Paul Guilhaume
Kurgu : Juliette Welfling
Müzik : Camille, Clément Ducol
Oyuncular : Zoe Saldana, Selena Gömez, Karla Sofía Gascón, Adriana Paz, Édgar Ramírez, Stéphane Ly-Cuong, Anabel Lopez, Eduardo Aladro, Mark Ivanir, Cyrus Khodaveisi
Fransa-Meksika-ABD / Komedi-Suç-Gerilim-Müzikal / 130 Dk.
