İKSV ONLİNE FİLM FESTİVALİ II
Chicago’da yaşayan, Kentucky doğumlu Alex Thompson DePauw Üniversitesinden mezun olduktan sonra casting ve yapımcılığa yoğunlaşmış, 2014 – 2018 yılları arasında çektiği 5 kısa filmle yönetmenliğe başlamış. Uzunca bir süredir beraber yaşadığı kız arkadaşı Kelly O’Sullivan’ın yazdığı ve başrolünü üstlendiği, 2019 SXSW Jüri Özel Mansiyon & İzleyici Ödülü, 2019 Hamburg Queer FF İzleyici Ödülü, 2019 Outfest İzleyici Ödülü alan 2019’da Fort Lauderdale En İyi Amerikan Bağımsız Filmi seçilen “Azize Frances / Saint Frances” ilk uzun metrajlı filmi.
Hayattan beklentilerini gerçekleştirememek korkuları içindeki yaşamla yabancılaşmış 34 yaşında bir kadının, başına buyruk bir çocukla beklenmedik iletişimi aracılığıyla olgunlaşarak gerçek dünyanın ürkünç görkemine açılmasının hikâyesi olan “Azize Frances” aslında, özellikle bağımsız sinemada defalarca anlatılmış bir öyküyü yeniliyor. Küçük bütçelerle, az sayıda oyuncuyla çekilen, çoklukla bireysel sorunlara odaklanan bağımsız filmlerin son yıllarda en büyük problemi de, giderek aşırı bildik konulara hapsolmaları.
“Azize Frances” bu oluşumun istisnalarından biri değil. Ancak Alex Thompson, Kelly O’Sullivan’ın zeki ve incelikli senaryosuna dramatikle komiğin dengesini muhteşem bir dengede tutturarak getirdiği benzersiz gerçeklik ve doğallık onu, 2019’un keyifle izlenen en iyi Amerikan bağımsız filmlerinden birine dönüştürüyor.
34’üne gelmiş, dağınık, zaaflarıyla mutlu, biraz huysuz, biraz şakacı Bridget’in (Kelly O’Sullivan) enerjisi ve neşesi boldur ama, hayatta ne yapacağını bir türlü kestirememektedir. Garsonluk yaparak yalnızlık ve gelecek kaygılarıyla boğuştuğu bir sırada, ikinci bebeklerini bekleyen lezbiyen bir çiftin 6 yaşlarındaki kızları Frances’e (Ramona Edith-Williams) bütün yaz boyunca bakıcılık teklifi aldığında, pek çocuk sevmese de düzgün bir işe ihtiyacı olduğu için hemen kabul eder.
Kadınlar arasındaki iletişim hiç de kolayca gelişmez. Bridget, tam birtakım kararlar alıp yaşamını düzene sokmaya hazırlandığı dönemde kendinden 8 yaş küçük Jace’den (Max Lipchitz) kazayla hamile kalır. Frances’in iki annesinden, yeni bebeği olan Maya (Charin Alvarez), doğum sonrası depresyonun huzursuzluğu ve güvensizliğiyle boğuşurken, bebek Wendy bile, annesini gerilimini hissederek her kucağa alındığında ağlamaya başlar. Çok yoğun çalışan diğer anne Annie (Lily Mojekwu) ise, bir yandan işlerinin kızının çocukluğunu istediği gibi yaşamasına engel olmasına üzülürken, Maya’nın sorunlarını yanlış anlayarak, bir ilişkisi olduğundan şüphelenmeye başlar.
Filmin müthiş parlak senaryosu, yıllar boyu sinemada çarpıcı bir dramatik öğe olarak kullanılan kürtaj sorununu ait olduğu yere oturtarak, hiç de facia kokmayan doğal şekliyle ele alır. Bridget’in “o benim çocuğum değil” diyerek bu “birkaç hücreden” kurtulması aslında bulacağı en mantıklı çözümdür. Bunun için karalı bir tavırla, “ilişkilerinden” söz ederek, seçenekleri gözden geçirmeyi öneren iyi niyetli Jace’i “ilişki yok” diyerek dürüstçe tüm sorumluluğu üstlenir.
Giderek ilk terslenmelerinden sonra giderek Bridget’e ısınan Frances’in sayesinde, çalıştığı insanlarla arası çok daha sağlıklı ve sevecen bir yakınlığa dönüşen Bridget, her iki çocukla kurduğu ilişki ve evdeki diğer iki kadınla dayanışmalarıyla, ailenin sadece kan bağıyla oluşmadığını, başkalarının çocuğunu severek anne, başka insanların toplumsal ve kişisel sorunlarını önemseyerek kardeş ya da abla olunabileceğini öğrenir.
Sonuç olarak pek yeni bir şeyler söylemese de, etkileyici biçimde söylemeyi başaran, keyifle izlenenbir film. Mutlaka izleyin derim. 22 hazirandan itibaren 5 gün gösterimde.
Yönetmen : Alex Thompson
Senaryo : Kelly O’Sullivan
Görüntü Yönetmeni : Nate Hurtsellers
Müzik : Alex Babbitt, Quinn Tsan
Oyuncular : Kelly O’Sullivan, Ramona Edith Williams, Lilly Mojekvu, Charin Alverez, Jim True-Frost, Mary Beth Fisher, Francis Guinan, Bradley Granth Smith
ABD / Komedi-Dram / 106 Dk.
ortakoltuk.com
