Arif v 216

Arif v 216

CEM YILMAZ’DAN İĞNELEYEN NOSTALJİ RÜZGARI

Arif v 216 filminin yönetmen koltuğuna Kıvanç Baruönü otururken senaryosunu Cem Yılmaz kaleme almış.

Cem Yılmaz filmlerini seven birisi olarak, basının ve halkın diline pelesenk olan yine aynı kadro geyiğine girmek istemiyorum. Cem, kadrosunu hangi isimlerden oluşturursa oluştursun, elinden geldiği kadar kaliteli iş yapmaya gayret ediyor. Buda beni fazlası ile memnun ediyor. Karşılığını da gişede alıyor zaten. Ancak bu kez ”Arif v 216” ile gişesini ikiye katlayarak emeğinin karşılığını fazlası ile alacağını düşünüyorum.

Her zaman ki gibi filmi beğenmeyenler de olacaktır. Bu çok doğal. Biz buna demokrasi diyoruz. Malumunuz ”zevkler ve renkler tartışılmaz”.

Robot 216(Ozan Güven), arkadaşı Arif’i(Cem Yılmaz) özlediği için Dünyaya gelir. Çıkan kargaşada iki arkadaş, 216’da bulunan zamanda yolculuk yapmayı sağlayan düzenekle 1960’lı yıllara giderler. 216, gittikleri dönemin bir mahallesinde yaşayan pembe şeker’e(Seda Bakan) aşık olur. 216, aşık olduktan sonra insan gibi yaşamak isteyip uzaya geri dönmek istemez. Bu arada 216’nın robot olduğunun farkına varan oyuncak şirketi sahibi Besim(Zafer Algöz), sunduğu cazip tekliflerle 216’nın aklını çelip 216’nın kopyalarını üretmeye başlar. Bunu öğrenen Arif, 216’yı Besim’in elinden kurtarmak için elinden gelen her şeyi yaparken biranda ülkenin en popüler ses sanatçısı haline gelir…

Cem, saygı ve sevginin giderek yozlaştığı Ülkemizde, sevgi ve saygının gücünü 1960’lı yıllara bizi döndürerek anlatmaya çalışırken siyasilere bol bol göndermeler yapmayı da unutmamış. Bir sahnede Arif karakterinin ”-Biz hariç, dış ülkelerin hepsi ile kavgalıyız” repliği çok konuşulacak gibi duruyor. Ünlü yönetmenler Christopher Nolan’dan, Zeki Demirkubuz’a, Mutant Logan’a, ve diğer birçok kişilere yer yer gülümseten, yer yer iğneleyen küçük dokunuşlar yapılmış.

Zeki Müren, Ayhan Işık, Sadri Alışık, Filiz Akın, Ajda Pekkan, Cüneyt Arkın gibi 1960’lı yılların starlarını (hala starlar) canlandırmada olsa perdede görmek keyif vericiydi. Allah uzun ömür versin Ediz Hun’u bugünkü sağlıklı hali ile görmek ise sevindirdi beni. Cem’in, o dönemin ünlülerini yere göğe koyamazken ve güzel mesajlar vermeye çalışırken Zeki Müren’in cinsel tercihi, kıyafetleri ve egosu ile dalga geçmesini ise yadırgadım. Cem bey, sen ne dersen de o Türk Milletinin Sanat Güneşi ve gönüllerinin paşası. Bunu sende biliyorsun ama niye böyle yerin dibine soktun anlayamadım!

Film, insanlığımızı hatırlamamıza aracı olup iç geçirtirken(Zeki Müren’li ve 2-3 sahne dışında), yapılan esprilere de kahkahalarla gülmemizi sağlıyor. Arif’in, Zeki Müren kostümlü şarkı söylediği sahneler ise çok komikti. Ajda Pekkan’lı, Sadri Alışık’lı, Ayhan Işık’lı, Cüneyt Arkın’lı, Filiz Akın’lı, Mustafa Sandal’lı sahnelere bayıldım.

Arif v 216, konu olarak sağlam temeller üzerine oturtulamayıp hikaye ilerlemesinde dağınıklık göstererek kafa karıştırsa da, kendini izlettirmeyi başarıp güldürerek mesaj vermeyi başarıyor. Arif v 216, Cem Yılmaz filmleri arasında ilk üçe girmeyi hak eden bir yapım bence.

Oyunculukların hepsi gayet başarılıydı. İçlerinde en iyileri ise Çağlar Çorumlu ve Farah Zeynep Abdullah’tı. Film için seçilen müzikler şahaneydi. Kamera ve oyuncu yönetimi iyiydi.

Sözün özü: Hafta sonu tercihiniz sinema olacaksa Cem Yılmaz’ın nostaljik komedisini kaçırmayınız, pişman olmazsınız. İyi seyirler.