Maskeler De Düşer

Yazar:

24 Kasım 2021

931

Maskeler De Düşer

Korona Dönemi Komedisi…

Yönetmen ve oyuncu Müfit Can Saçıntı (1968), sinemamızın son dönem belki de en kötü örneklerini sergilediği komedi türüne belirli bir düzey getirme derdinde. Aslında bazı filmlerini (örneğin : Mandıra Filozofu İstanbul, Babamın Ceketi) dışarıda tutarsak, 2014 tarihli senaryosunu Birol Güven‘in yazdığı, Rasim Öztekin‘in rolüyle önemli katkılarda bulunduğu “Mandıra Filozofu” ve 2017 yapımı “Yaşamak Güzel Şey” ile bu amacını belli ölçüde yerine getirdiğini söylememiz mümkün.

Geçen sene 28 Ağustos tarihinde ilginç bir yöntemle YouTube’da galasını yaptığı ve halen de bu sosyal platformda herkesin erişimine açık tuttuğu filminde, gösterimi kadar çekimi, oyunculuklarıyla da ilgiye değer bir film sundu izleyenlere: “Maskeler de Düşer”…

Saçıntı, filmiyle ilgili verdiği röportajlarında, ismini izleyici oyları ile belirlediği Maskeler de Düşer‘in temel amacının paranın insan üzerindeki etkilerini ele almak olduğunu belirtmekte. Gerçekten de filmde Saçıntı‘nın hayat verdiği Yusuf Yılmaz, aslında başlangıçta kötü bir insan değildir. Hatta yer yer nedensiz yapılmasını düşündüğü iyilikleri ile özünde temiz bir kişilik taşımakta. Ancak çocuğunun para gereksinimi içindeki hastalığı nedeni ile kendisini bilişim tekniklerini kullanarak vergi borçlarını silmeye mahir bir kişi olarak göstererek büyük meblağlı paralar kazanır. İlerleyen sekanslarda görmekteyiz ki Yusuf’a paranın kokusu bir kere iyi gelmiştir ve artık geriye dönüşü olmayacak şekilde para kazanma hırsının kurbanı olur.

Bu arada eşi görmesin diye ismini telefonuna Necati Efendi diye kaydettiği sevgilisi Seda (Fulden Akyürek) çok para kazanan Yusuf ile ilişkisini daha da geliştirir. Ancak tam bu sıralarda korona belası dünyaya musallat olmuştur bile. Parayı dışarıda sevgilisi Seda ile harcama düşleri kuran Yusuf için Sağlık Bakanı’nca açıklanan ilk korona vakası verileri ile bu düşler gittikçe sönmeye başlar. Zira ülkede ve dünyada pandemi nedeni ile çeşitli kısıtlamalar başlamıştır.

Seda ile tüm o düş konuşmaları, tıpkı ilişkileri gibi balon gibi yavaş yavaş söner. İtalya’ya gideceklerdir fakat o ülkeye uçuşlar iptal olmuştur. “Ne olacak canım Avrupa’da başka ülke mi kalmadı” derlerken tüm Avrupa’da bir anda kısıtlama tedbirleri yürürlüğe girer. Tam da “Avrupa ile mi sınırlı bu dünya” diye mırıldanırlarken, bu kez bırakın dış uçuşları, ülke içinde bile uçuşlar yasaklanmıştır. Bu durumun yanı sıra ülkede gittikçe kısıtlı bir alana mahkûm olan Yusuf için dolandırdığı kişilerin tehditleri gittikçe artar. Film kiralık katil, mafya, sosyal medya kanalı ile tehdit gibi final sahnesi bölümleri ile bir yere bağlanmaya çalışılır…

Her Şey Evde… Suç da, Çekimler de…

Maskeler de Düşer, koronanın etkilerini bu denli hissettiren belki de ilk Türk yapımı. Aslında belirli bir konu ile başlayıp ardından pandemi ile yolunu belirleyip içine kısıtlamaları da dahil eden yani pandemi dönemi ile şekillenen bir film var önümüzde.Ve yapım tekniği itibariyle de özgün bir yeri bulunmakta. Bir kere dış mekanlar çok sınırlı. Film, çekim sürecinde pandemi kısıtlamaları ile devam ettiği için film boyunca sadece Kadıköy Moda’da bazı yerleri görmekle iktifa ediyoruz.

Filmde tüm oyuncular herhangi bir yönetmen direktifi olmaksızın kendi imkânları ve mekanlarıyla bu filme dahil olmuşlar. Bunlar arasında Fulden Akyürek, Sami Aksu, Umut Oğuz, Sevilay Oğuz, Prof. Uğur Batı ve ressam Bedri Baykam’ı görüyoruz. Evet, Bedri Baykam… Ressam ve birçok yeteneği üzerinde taşıyan sanatçı Baykam. “Fikret Mualla“, “Hoşçakal Yarın“, “Bay E” filmleri başta olmak üzere zaman zaman sinema yapımlarında da gördüğümüz Baykam ile Yusuf arasındaki yatırım amacıyla bir sanat eserinin alımı konusundaki diyaloglar, belirli ölçüde komik unsurları barındırıyor. Boş çerçeve’den başlayarak, modern sanatta pisuvar göndermesi ile Marcel Duchamp‘ı da örnekleyen Baykam’ın, işin ticareti kafasında olan muhatabıyla ironiyi yansıtan sahneleri ilgiyi arttırıyor.

Maskeler de Düşer; dar ama kollektif duyguyla hareket eden oyuncu kadrosu, çevrimiçi ve yer yer suç ağını ele alan yapısı dolayısıyla “ortakoltuk” okuyucularının değerli Viktor Apaliçi ve Erdoğan Mitrani‘nin kaleminden zevkle okudukları Reha Erdem‘in “Seni Buldum Ya!” filmiyle kısmi benzerlikler gösteriyor.

Peki buraya kadar tamam fakat film tam olarak amacına ulaşıyor mu? Buna tamamen demem çok zor! Özellikle paranın çöpe atılması, çocuğu için kötü yollara sapılması vurgusunun çok geride kalması, kiralık katil ve finaliyle yalpalayan senaryo itibariyle inandırıcılıktan çok uzak ve oldukça da amatör görünümünde. Yer yer kamera çekim ve kalitesinin de farklılık arz etmesi ya da müzik kullanımındaki senkronize kimi sorunlar da ayrıca irdelenmeye muhtaç.

Ancak yine de Müfit Can Saçıntı ve Seda rolündeki Fulden Akyürek‘in izleyende kahkaha attıracak esprileri araya serpiştirdiğini, yapımın sınırlı bütçesi ve olumsuz koşullar karşısındaki çekimlerine karşın kendisini izletmeyi bir ölçüde başardığını da teslim etmek gerek…

Benim gibi akşam Youtube’da dolaşırken her zaman tesadüf ettiğimde “ne de olsa bir gün izlerim” diye vaktini kolladığım “Maskeler de Düşer” filmi karşınıza çıkarsa izlemenizi tavsiye ederim. Filmin finalinde geçen “antikapitalista” şarkısının yapımın temel muradı olan paranın kötülüğü şiarıyla ve banyodaki Hitler taklidiyle uyumlu olduğunu da görerek en azından izlediğinizde büyük pişmanlık ve düş kırıklığı yaşamayacaksınız…

Ve son bir not: Çorum Sungurlulu olan yönetmen ve oyuncu Müfit Can Saçıntı’nın 1946-2019 yılları arasında yaşayan, filmden kısa bir süre önce kaybettiği asker kökenli, 60’ların Türkiye İşçi Partisi sempatili babası Muhittin Saçıntı’ya filmini adaması ve yapımda yer yer Moda’daki evde fotoğrafı ile ve de bitiş jenerejinde bir videosuyla ona yer vermesi, filmin bir başka hoşluğu ve Saçıntı’nın da iyi bir vefa örneği olarak akıllarda kalacak…